Thx giving

Wij hebben een heerlijke eerste nacht gehad in ons hotel (samen voor het eerst sinds tijden weer eens in een twijfelaar) maar voor oma was het een minder groot feest; ze lag naast Milou in eenzelfde bedje, maar zij ging ongeveer 27 keer /uur ging verliggen..... Voor de komende nacht direct nog maar een extra bed erbij gevraagd, zodat oma ook een oogje dicht kan doen.
Wat een heerlijke 'vrije' stad is New Orleans zeg, zeker als je het vergelijkt met het Texas dat wij tot nu toe kennen. Allemaal gezellige huisjes met balkonnetjes en bloemen eraan, kleine straatjes, veel mensen lopend en op stoere fietsen (lowriders) op straat, leuke terassjes en iedereen blij, of dronken! Want dat is ook wel een groot verschil; mag je in Texas alleen een biertje in het openbaar drinken als er een soort hoesje om het blik zit, hier in Louisiana is alcohol op straat min of meer geoorloofd en daar wordt dan ook goed gebruik van gemaakt. Enige dat we maar mondjesmaat hebben gezien is de Jazz op straat. Het is tegenwoordig vooral Hiphop en House en de (uit verhalen van oma Tineke) ooit O zo gezellige Jazzy Bourbonstreet, is tegenwoordig een goedkope versie van de Wallen. Zelfs Milou was er niet van onder de indruk: "die grote borsten zijn toch niet echt he mam?" 
Maar, in de iets meer dan twee dagen, een hele goeie indruk gekregen van vooral de French Quarter (door iedereen om ons heen aangeraden om daar een hotel te nemen, dus daar zaten we ook).
Beignets gegeten bij 'Du Monde', een tramrit gemaakt naar de Garden district waar prachtige statige huizen staan, met nog mooiere tuinen, een museum bezocht die een tentoonstelling had over de stad, nu 6 jaar na Katrina en op speciaal verzoek van de dametjes, een rondrit met een echt koetsje gemaakt! En dat was ook direct hun mooiste herinnering aan een paar heerlijke dagen weg.
Op de terugweg zijn we via een plantage (www.lauraplantation.com ) gereden, waar we een prachtige indruk hebben gekregen van het leven op een 19e eeuwse plantage; zowel voor de bewoners als voor de slaven. 's Avonds laat weer thuis en de volgende dag Thanksgiving; de eigenlijke reden van een heerlijke paar dagen vrij. We waren samen met oma uitgenodigd bij Marco en Jutta, en ook Eliane, Thomas en hun kinderen Zita, Bernt en Dasha waren erbij. Zoals de traditie voorschrijft een enorme (!) turkey gegeten en allemaal andere lekkere dingetjes en na een super gezellige avond allemaal voldaan en een beetje aangeschoten ons bedje in.

Vrijdag nog een dagje samen met oma naar old town Spring en zaterdag gaat ze al weer terug naar Nederland. Zondag staan we weer in de aankomsthal om Anouk en Marija te verwelkomen.

Fijn een stukje rijden...naar New Orleans

FFFf lekker mopperen.
En niet omdat we oma drie weken op bezoek hebben, want dat is erg gezellig en gaat heel erg relaxed, maar omdat werkelijk alles het hier in de VS het maar half, of helemaal niet doet.
Deze week is het in verband met Thanksgiving vakantie en de meiden waren er erg aan toe. Hoewel het harstikke goed gaat op school en ze de taal al redelijk machtig beginnen te worden kost het een hoop energie en zijn ze erg moe.
Dus we gaan er lekker een paar dagen met het hele gezin en oma op uit naar New Orleans. De nacht voor vertrek had het behoorlijk gewaaid en lag de pool vol blaadjes, dus Ewout ging deze nog snel even schoonmaken... en dat had hij beter niet kunnen doen. De pomp kreeg hij met geen mogelijkheid meer aan en na alle trucen uit de doos te hebben gehaald en een aantal GVD's (met oma en de meiden rustig wachtend op een bankje naast de reeds gepakte auto) besloten we het maar zo te laten, in de angst een volledig door algen groen geworden zwembad terug te zien na onze trip. Na een opwekt "kom op, we gaan lekker" en "hebben we er zin in meiden?" bleek de Garmic (Amerikaans surrogaat voor de Tomtom) het logeeradres in New Orleans niet te pakken, dus, auto weer uit en onze eigen vertrouwde Tomtom maar weer onderuit de kast gehaald. Uiteindelijk toch op pad, om bij de eerste afrit er ook direct weer even af te gaan om na alle stress onszelf te tracteren op een ovheerlijke Starbucks koffie.
Nou hebben we een grote Ford Explorer, waarin we zeven personen kunnen vervoeren, met twee dvd schermpjes voor de meiden (waar we net twee koptelefoontjes voor hadden gekocht) en een dvd scherm voor de bijrijder, dus ons inziens alle ingredienten voor een relaxte rit van een paar honderd miles. Maar ook die koffiestop was net te enthousiast.....bij het weer starten van de auto, kregen we de dvd spelertjes van de meiden het met geen mogelijkheid meer aan de praat. Wat we ook probeerde, geen beeld, meiden in de mineur....en we hadden nog zes uur voor de boeg. Het kostte wat overredingskracht om Ewout niet rechtsomkeer te laten maken en de rest van de vakantie lekker thuis in bed door te brengen, maar het moet gezegd, de rest van de reis ging top.

Op weg naar New Orleans door China en langs DeRidder gereden (altijd leuk voor de verhalen) en bij aankomst bleek dat we in een allerschattigst hotelletje in de French Quarter zaten, incl. binnentuin met zwembad (wel weer jammer dat ik vergeten was alle bikini's in te pakken..). Laatste vloeken die dag kwamen, nadat mijn zorgvuldig geschreven stukje voor de blog (de voorloper van dit verhaaltje) na het saven, verdwenen bleken te zijn. Hoop dat we in ieder geval heerlijk slapen vannacht!!

Halloween en 'rattengate'

Na even uit de digitale-lucht te zijn geweest in verband met een defecte harde schijf van onze laptop, zijn we er weer. Maar nu vanaf een nieuwe Macbook Pro...
Allereerst maar even ons 'ratten' verhaal afmaken en als jullie dan uitgelachen zijn komt Halloween wel aan de orde. Even denken tot hoever ik alles had verteld; er waren dus 12 vallen geplaatst, alle kieren en gaten op zolder waren professioneel gedicht, dus als er nog iets zat, moesten ze wel te voorschijn komen. Eerste check na 3 dagen geen opbrengst, en 5 dagen later nog niet.... terwijl ik er toch weer zeker van was dat ik in de tussentijd 'van alles' hoorde op die zolder! Maar goed de familie Bastian zelf ging echt niet kijken, veel te eng! Totdat Ewout zich bedacht dat het misschien ook wel de boiler kon zijn!! Waarom hij hier niet eerder aan gedacht heeft weet niemand, maar beter nu, dan helemaal niet!! Wij direct onder de douche gesprongen en daarna met ons oor tegen het plafond en ja hoor, daar waren de 'ratten' weer een het knagen!! Het kon niet missen! Laatste check nog eens 4 dagen later zat er natuurlijk nog steeds niets in de met peanut butter gevulde vallen, en wij weten inmiddels ook wel beter :-) Er zit niets (meer?) op zolder, en iedereen kan met een gerust hard deze kant op komen! De aangeknaagde buizen zijn waarschijnlijk gewoon van ver voor onze tijd geweest! Wij slapen inmiddels weer heerlijk...... hoewel, wij wel, maar Milou nog niet. Zij heeft nu een nieuw 'spook' waar ze bang voor is; Michael Jackson!!
Als voorbereiding op Halloween heb ik met Milou gewoon gezellig een pompoen uitgehold, maar Isa heeft op school het dansje van Thriller van Michael geoefend. Helemaal leuk natuurlijk en om de kids nog beter in 'onze' goeie ouwe tijd te introduceren, hebben we thuis het bijpassende filmpje van Thriller op Youtube laten zien. Isa vond het helemaal geweldig, maar voor Lou was het net een beetje te spannend! Sindsdien denkt ze dat Michael Jackson in haar kast zit!
Halloween zelf vond ze helemaal leuk! Vrijdag eerst op school, waar het hele feest niet meer inhield dan verkleed naar school komen en als lunch taartjes en snoepjes eten. Isa wilde graag als heks en Milou als Mega Mindy, wat inhield dat ik aan het knutselen moest, want een Mega Mindy pak hadden we wel, maar niet zo'n leuk masker en eenmaal toch bezig, wilde Isa ook wel een echt heksenhoed! Uiteindelijk vrijdagmorgen, wilde Milou als Spaanse danseres........! Zaterdagavond waren we met z'n vieren (en nog 50 anderen) thuis bij ouders van de Amerikaanse school uitgenodigd en dit keer wilde Milou als Assepoester. De hele enorme tuin was versierd met graven, doodshoofden, spinnenwebben en enge geluiden en daar moesten de kinderen met een zaklampje doorheen en opdrachtjes uitvoeren. Daarnaast wederom ongelooflijk veel snoep en heel laat naar bed! Maar het was een rg leuke ervaring! Maandag was het pas echt Halloween. Omdat het hier in onze straat wel heel erg rustig leek te worden (afgemeten aan het feit dat alleen ons huis versiering in de tuin had) zijn we voor de trick-and-treat bij Petra en Jeroen uitgenodigd. Milou wilde nu wel als Mega Mindy, maar dan niet 'met dat masker hoor!'. Isa vond haar heksenjurk gelukkig nog steeds geweldig. Hele straten waren in deze andere buurt versierd en overal mochten de kinderen snoep ophalen. Dachten wij eerst nog dat je een liedje moest zingen ofzo, maar nee hoor, gewoon aanbellen, de (minimaal) twee handen snoep in ontvangst nemen en op naar het volgende huis. En sommige hadden het wel erg makkelijk gemaakt, die zette vooraan op het garagepad gewoon een bak snoep neer waar je uit mocht pakken; hoe simpel moeten we het voor ze maken?? Maar zowel Isa en Milou, als Pim en Noor (de kinderen van Petra en Jeroen) vonden deze eerste Halloween GEWELDIG en hadden nog nooit zoveel snoep bij elkaar gehad. Hier zit alles inmiddels in een enorme pot en hoef ik tot juni 2012 niet meer door pad 4 van de HEB (= snoep pad van de supermarkt).