dagboek van een moeder zonder kinderen...

...hahaha, dachten we binnen drie uur in San Antonio te zijn, vrijdagmiddag was er een 'weather alert' en hebben we er, door de aangekondigde én ook gevallen regen, ruim 5 uur over gedaan. Maar de dames waren voor het eerst sinds tijden (ik sinds onze komst naar de USA) even zonder de kinderen, dus het mocht de pret allemaal niet drukken! Met z'n vijven in 1 auto (Jutta, Merel, Eliane, Barbara en ik) dus voldoende te kleppen. Na de koffers op onze kamer te hebben gegooid, snel een hapje te hebben gegeten, direct maar een Ierse kroeg in, op de River walk (nog het best te vergelijken met de Utrechtse grachten, met allemaal restaurants en kroegen aan het water). Live piano muziek in Dirty Nelly, voldoende bier (wat alle andere bezoekers ook goed was aan te zien), maar ik had me enorm verheugd op een Southern Comfort, en laat nou juist díe na 1 1/2 glas helemaal op zijn...... maar terug naar het hotel was geen optie; het kwam nog steeds met gallon's tegelijk uit de hemel! Om twee uur (tussen twee buien door) toch maar naar buiten, maar daar bleek het lopen over de River walk niet meer mogelijk; door alle regen waren er enorme watervallen vanaf straat niveau en dus zijn we daar ook maar snel gaan lopen. Taxi gevonden (één van de eerste die ik in Texas gezien heb) en verder redelijk droog ons bed in. Volgende dag bij droog weer, door gereden naar Austin, waar we bij Ernestine zouden logeren (zij is sinds een maand of wat vanuit The Woodlands naar Austin verhuisd). 's Middags de stad in op zoek naar gave cowboy boots. Wat een leuke (studentikoze) stad is Austin zeg ( hier bijv. voor het sinds onze komst in de USA twee mannen hand in hand zien lopen); een heerlijke democratische enclave in een extreem republikeins Texas. Uiteindelijk wel gave laarzen gevonden, maar in tegenstelling tot sommige andere dames, heb ik ze (nog?) maar laten hangen; wat een geld zeg $ 650 !
's Avonds met z'n allen gekookt bij Ernestine thuis, heerlijk zitten 'borrelen en bomen' en daar ook onze sleep-over (zoals een slaapfeestje hier heet) gehad. Volgende dag nog een heel stuk door de hill country gewandeld en een lunch downtown om vervolgens voldaan in 3 uur weer naar huis te rijden. De moeders hebben een heerlijk weekend gehad!!
Maar thuis was het ook feest geweest! E. en de meiden hebben zich prima vermaakt; vrijdagavond pizza voor de tv, zaterdagochtend eerst een hele lange badkamer-sessie en 's middags uit lunchen met Marco. 's Avonds met de andere vaders en kinderen wederom uit eten..... zondagochtend eerst naar de garage (nieuwe band om zijn 'grote liefde' omdat er een enorme spijker in z'n achterband zat) en vervolgens met wederom de vaders en kids naar de Houston Zoo. En eind van de middag waren de moeders er weer.
Al met al; iedereen een top weekend gehad en dat gaan we zeker vaker doen!

Het blijft feest......

... met al onze verjaardagen op een kluitje (en gebrek aan jullie allemaal) hadden we dus besloten om onze verjaardagen maar met z'n vieren tegelijk te vieren. En de tweede mooie reden; Isa, Milou, E. en ik werden tussen E en mijn verjaardag exact 100 jaar met z'n vieren!! (Door Isa ontdekt ;-)) Dus al onze vrienden en kennissen uitgenodigd (zo'n 30 volwassenen en 20 kids) en afgelopen zaterdag van 16 tot 20 uur een feestje. En dát was het, een hartstikke gezellig feest! Eerst heerlijk buiten, waar we de Heater óp de workmate ín de hottub hadden gezet (zodat alle kindjes zich er niet aan konden branden, altijd handig zo'n techneut als man) en toen het toch echt iets te koud werd, allemaal naar binnen. Had twee dagen in de keuken gestaan voor lekkere hapjes, maar omdat het hier ook wel de gewoonte is dat iedereen blijft eten (en het daar ook wel het tijdstip voor was), hadden we ook bij het plaatselijke steakhouse een volledige bbq besteld. Gemak dient de mens.
Had vorige week al zelf heuse bitterballen staan draaien (een volledig onbekend hapje hier en vooral door Milou erg gemist) en die lagen al geduldig te wachten in de vriezer. Klein frituurpannentje gekocht. En toen ik de stekker daaraan zag, had er eigenlijk al een lichtje bij mij moeten gaan branden. Op het 'moment suprème' deed dat ding het (natuurlijk?!) niet en de ballen gingen onder een luid gehuil van alle Nederlanders weer retour naar de koelkast (die toch nog steeds gewoon vriest, want het ontbrekende onderdeeltje wordt pas 29 febr. !! geleverd). Alle andere nationaliteiten begrepen er niets van en het leek hen maar een heel vreemd hapje ;-). Mooi, zijn er weer meer voor ons, want zo'n 3 uur werk over twee dagen verdeelt, levert uiteindelijk maar 25 bitterballen op.

Wij zijn door alle gasten erg verwend met allemaal leuke familie-cadeautjes; een waanzinnig gaaf bankje (wat nu in onze keuken pronkt en de meiden niet vanaf te slaan zijn), een hangmat op zo'n standaard, Monopoly van Houston, smoor rekje voor op de bbq (kan je marshmallows roosteren) en leuke andere spelletjes en flessen met bubbels (deze zijn dan weer alleen voor E. en mij ;-)). Zondag vooral lekker brak en een beetje in- en om het huis gehangen. Op m'n eigenlijke verjaardag had Isa, in afwezigheid van Ewout, voor een ontbijten gezorgd (incl. croissants en door haar gemaakte koffie) en werd ik verwend met heerlijk badgel en bodylotion en een prachtige nieuwe zonnebril!
Op woensdagochtend had ik de NL-koffiedames uitgenodigd (zo'n 15 in totaal), dus de dag ervoor twee 'oma-de-Ridders' appeltaartjes gemaakt, want ook die zijn hier niet te krijgen. En zoals altijd is het daarmee  makkelijk scoren!

En komend weekend gaat moeders voor twee nachtjes met nog 5 dames San Antonio en Austin (zo'n drie uur rijden hier vandaan) onveilig maken! Meer feesten kan ik in een week niet aan!
.... en inmiddels zijn we ook al weer 101 bij elkaar.....

Winter?

Wordt het hier dan toch eindelijk écht winter??? Hoewel nog lang niet zo koud als in NL, is de temperatuur hier inmiddels ook gedaald en meten we momenteel zo'n 15 graden Celcius brrrrr!! En ook regent het veel de laatste week. Afgelopen weekend is Ewout voor het eerste een échte race cursus gaan volgen op Texas World Speedway in College Station en je gelooft het of niet,..... er vielen daar hagelstenen ter grote van druiven!!! Angstig belde hij dat z'n grote liefde (niet ik, maar z'n Camarro ;-)) gewoon buiten stond en hij er zich toch wel een beetje zorgen over maakte. Maar uiteindelijk viel het mee en zijn ze beide zondagavond weer ongeschonden thuis gekomen. Waanzinnig weekend achter de rug en voor herhaling vatbaar!
Maakte wel dat wij een heerlijk meidenweekendje hadden. Op verzoek van Ies en Lou naar Sweet and Sassy, maar deze keer niet voor de hoofdprijs hun tenen laten lakken, maar gewoon lekker een beetje rondgekeken en lopen tutten. Verder geluncht met de andere 'circuit-race-weduwen' en vervolgens heerlijk in de tuin gerommeld. Want nu het regent, schiet alles als een dolle uit de grond en we hebben al een beetje naam als het 'onkruidentuintje' van de straat, dus zo af en toe moet er echt wel iets aan gebeuren. Ook direct maar de onbekende bomen gesnoeid (zo'n 4 uur met het handje staan zagen), zodat we in de zomer weer volop bloesem hopen te hebben in de achtertuin. Vervolgens met bordje op schoot, in de game-room voor de tv gegeten (niets leuker dan dat!) en nadat Milou op Ewout's plaatsje in bed in slaap was gevallen ("handig toch mam, als het nou vannacht wéér gaat onweren, hoef ik niet meer naar je toe te komen, maar lig ik er al!!"), hebben Isa en ik heerlijk bij de openhaard naar The Voice Kids gekeken. Leuk hoor, zo'n grote dochter! Hoewel,......heb vandaag voor het eerst van haar verloren met Wordfeud (slik), zonder dat ik me heb ingehouden...;-((