Hurricane Don

zittend met m'n benen op de lounge bank bij 'ons' zwembad, kids in het water, E. de (rest van de) bbq in elkaar aan het klussen, Barbra Streisand zachtjes zingend op de achtergrond, frosen Margarita binnen handbereik, een colibrietje in de bloemenstruik en twee eekhoorntjes die elkaar achterna zitten in de tuin, bedenk ik me toch, dat het wel een mooi plan is geweest om hierheen te gaan.... iedere dag is als een vakantie!We kunnen hier prima aan wennen met z'n vieren!
Maar goed, we waren dan ook wel toe aan wat 'rust' na al het uitpakken van de dozen en de beslommeringen rondom een verhuizing. De meeste dingen hebben nu een plekje en wat er nog staat in de dozen, bewaar ik voor als de meiden naar school zijn (heb ik ook nog iets te doen).
Van de week kwam Vincent en Maayke (ook een collega van E. die hier samen met dochtertje Juliette in de buurt woont) eten en wat is er dan leuker om lekker in je 'eigen' tuin te bbq-en. Dus E. op pad en komt met een enorme doos thuis, die we ongeveer 20 minuten voordat het vlees erop kon, uit gaan pakken. Maar dát bleek een misrekening! De enorme doos bleek een bouwpakket te bevatten die pas na zo'n 1½ uur teambuilding (met z'n vieren) een hamburgertje wilde bakken.....maar goed; het is zonder te veel vloeken gelukt, met geen moertjes over aan het eind en het vlees smaakte uiteindelijk des te lekkerder! En we hebben direct de smaakt te pakken, want sindsdien is er geen vlees meer in een pannetje gegaan en staat de bbq elke avond te branden.
Deze week hebben we ook onze eerste hurricane overleefd. Al dagen was er van alles over in het nieuws (niet op ónze tv, want die deed het toen nog niet) maar vrijdagavond zou 'Don' iets ten westen van ons overkomen. Gelukkig al goed afgezwakt, want we hadden ons slecht voorbereidt... geen extra eten en water ingekocht en zelfs de tuinspullen niet in de garage gezet (Dit laatste wordt wel geadviseerd omdat het anders rond gaat waaien en door je ramen kan vliegen). Maar goed, we zijn vrijdagavond na een wijntje in de tuin, gewoon lekker naar bed gegaan, en 's nachts heeft het alleen enorm geregend en waanzinnig geonweerd; de donder kwam zo'n 12 tellen ná de lichtflits, maar toch stond het huis te schudden op z'n grondvesten. E. halverwege de nacht nog uit z'n bedje om de (vergeten) tuinkussens binnen te leggen en al snel was zijn plekje ingenomen door Milou, die van de enorme klappen wakker was geworden. Moet zeggen dat ik nog nooit zulke enorme klappen heb gehoord, maar hiermee was alle hurricane spanning direct wel weer over. Zaterdagochtend gewoon weer een lekker zonnetje en binnen no-time weer zo'n 100 graden Fahrenheit (= 37 gr. C.).
Dit weekend is het eerste weekend dat we lekker een beetje kunnen klussen en relaxen in ons huis, met de meiden die om ons heen spelen; schilderijtjes ophangen, wasjes draaien, lampje hier en daar en proberen eindelijk de tv aan de praat te krijgen. Hebben al een mannetje over de vloer gehad, al twee keer ruim een uur met de helpdesk aan de telefoon gezeten (Thank you for calling Comcast miss Bastian. We're at your service for 24 hours a day, bla, bla,bla), maar nog steeds geen beeld. Kijk en dán is het weer handig om een techneut getrouwd te zijn; E. met z'n gereedschapkistje de zolder op (waar het alleen maar een enorme chaos van draden en airco buizen is) en wat blijkt...... als we het licht van de zolder uít doen (wat ip nooit áangaat, omdat er niets is op de zolder), doet ook de tv op de etage eronder het niet meer!! Hahaha! Nog knap dat hij daar achter is gekomen!
Verder niet heel veel schokkend nieuws deze week; een aantal keer mensen te bbq-en gehad, de bikini's die tante El heeft opgestuurd zijn eindelijk aangekomen (na 2 weken), dus de meiden lopen er weer hip bij, Isa helemaal trots want die bleek op de cover van een huis aan huis blad hier in de Woodlands te staan (foto gemaakt tijdens de opening van een waterspeeltuin waar we zo'n week of vier geleden waren) én de grootste verrassing kwam van opa Hans. Hij komt over 2½ week voor een dag of 10 als eerste bij ons langs! Super leuk!! Moeten we toch de logeerkamer maar een beetje op gaan ruimen.
Morgen begint Isa met haar tenniscamp; vier ochtenden tennisles met alleen maar Amerikaanse kindjes. Komt voor haar op een mooi moment; de vakantie zonder haar vriendinnen is wel heel lang en ze raakt een beetje verveelt, mist de uitdaging en het 'iets hebben voor zichzelf' (zonder moeder en zusje ;-)). En ze kan haar Engels nu écht een beetje in de praktijk gaan brengen.

foto's laten nog even op zich wachten.....

doe m'n uiterste best, maar foto's van ons huis laten nog heel even op zich wachten......lukt me nog niet om ze zichtbaar te laten zijn voor jullie op de blog....Vandaag weer een drukke dag. Vanochtend was het nog lekker koel ( zo'n 28 graden C.) en Isa, Milou en ik zijn eerst eens een stuk gaan fietsen, de route naar school ontdekken. Heerlijk tussen de bomen door, dus lekker koel. Eigenlijk is er op de fietspaden prima te fietsen, totdat je een weg moet oversteken.... levensgevaarlijk! Geen enkele auto kijkt hier om bij het afslaan en verkeersregels zijn hier toch nét wat anders (ook als je rood licht hebt, mag je wél rechtsaf slaan!), dus het was een spannend avontuur! Maar we hebben het geredt en om dit te vieren wilden we lekker de Starbucks induiken (die vlak bij school staat) en een overheerlijke Frappucino bestellen; ijskoude koffie, mmmmm, doen we alleen als we iets te vieren hebben!
Maar ook dit, haast 100.000 inwoners tellende Woodlands, is nét een dorp...... zodra Milou en ik iets tegen elkaar spraken in het Nederlands, werden we aangesproken door een Nederlandse dame die (is het allemaal nog wel toeval???) met haar gezin logeert bij Jotta en Marco, welke laatste weer bij Ewout op kantoor werkt! Zij waren afgelopen weekend met hun 3 kinderen (Jip, Joris en Jort) aangekomen in The Woodlands, op doorweg naar Mexico. Direct even bij hen aangeschoven en erg gezellig met z'n allen koffie gedronken, voordat we weer op de fiets naar huis gingen. Uiteindelijk is de hele bups bij ons komen lunchen, hebben alle kids heerlijk in het zwembad gelegen en zijn we met z'n allen even naar de Mall (shoppingcentrum) gegaan. Het is grappig hoe makkelijk contacten worden gelegd in het buitenland, als je allemaal dezelfde taal spreekt.

Morgen alweer de laatste Engelse les voor Isa en de laatste zwemles voor Milou. Om dat te vieren gaan ze samen met Sophie en Milou, zie foto's, hun juffen (twee zussen) ontbijten bij de Chick-fil-A. Een soort McDonalds, maar dan met kip.... En ikzelf heb voor het eerst sinds 7 weken een heel uurtje voor mezelf, ook heel lekker! (benen scheren, nagels lakken, je kent het wel/ of niet).
En O ja, Isa heeft haar schooluniform binnen!!!!!!!!!!!! Nog een beetje wennen, maar best heel prima!
Inmiddels is het ruim na 12 uur 's nachts, en het is me gelukt!!! De foto's van het huis staan er toch op!! Zie in de linker balk; Tree Crest Circle 92. Zoals jullie begrijpen, wij hebben het hier helemaal naar ons zin en willen jullie nog meer zien, kom vooral langs! Dikke zoen van ons viertjes!

(t)huis !!

en daar zitten we dan, welliswaar nog behoorlijk tussen de dozen, maar wel dozen met ónze spulletjes! Woensdag kwam onze container aan en werd (idd door 3 Mexicanen) uitgeladen en alle spullen in ons nieuwe prachtig geschilderde en opgeknapte huis gezet; je verbaast je er dan ook weer over hoeveel troep er uit zo'n huis in de Vrijburgstraat kan komen!! Waren we eerst nog bang dat we vééél te weinig spullen zouden hebben voor dit (in onze ogen) enorme kasteel, uiteindelijk valt het reuze mee. Het huis, keuken en de tuin zijn goed gevuld en eigenlijk kan er niet eens zoveel meer bij. Maar,...alles komt wel een stuk mooier uit met wat meer ruimte en Milou kan nu met gesterkte beentjes slapen ;-)
Ewout was direct erg onder de indruk van de enorme Amerikanse truck waarmee de container werd geleverd, dus toen de container leeg was rook hij z'n kans. "Ik durf het bijna niet te vragen..." hoorde we hem nog net zeggen en voor hij het wist kwam een jongensdroom uit. Hij mocht achter het stuur een rondje door onze straat rijden met die enorme vrachtwagen! Onderweg kwam hij nog (echt waar) een collega tegen, toooet, toooet, en 's nachts heeft hij met een grote grijns op z'n bek geslapen!
De meiden hebben ook vanaf dag één heerlijk in hun eigen kamertjes geslapen, in hun eigen bed (Milou eindelijk een groot bed, nu haar kamer dat toelaat), met hun eigen boekjes, playmobil, fotootjes en alle dingen die ze ruim 7 weken hebben moeten missen. Wel grappig hoe makkelijk ze zonder kunnen, maar hoe snel ze ook weer gehecht zijn aan al hun spullen. Milou kleedt zich zo'n 3 keer per dag om nu haar hakkenschoenen en prinsessejurken er weer zijn (en dan te weten dat de wasmachine en droger pas donderdag komen!) en Isa lukt het zelfs de I-Pad soms ½ uurtje te vergeten en met haar Playmobil paarden te spelen.
De buurt hier is helaas niet zo kinderrijk als de Vrijburgstraat, maar wel minstens zo gastvrij! De eerste dag kwam er al een dame van 6 huizen verder om een kipschotel en koekjes te brengen zodat we die avond niet hoefde te koken en ook afgelopen weekend stonden er 2 directe buren met het hele gezin op de stoep om ons welkom te heten. Onze directe overburen (zeg maar, de Kees en Sophie van hier.....hoewel, die zijn helemaal niet te vervangen....) hadden ook al zelfgebakken koekjes bij zich en onze linker buren kwamen met bloemen (die hier overigens onbetaalbaar zijn), een schaal met kaas en worstjes en een schaal fruit. En, ook handig, een kaartje met hun telefoonnummer, mochten we ooit hulp nodig hebben, of vinden dat de muziek te hard staat. Heb me voorgenomen om in de toekomst ook wat gastvrijer te zijn als er nieuwe mensen in m'n straat komen wonen, want het geeft een heerlijk welkom gevoel! Vandaag kwam de buurvrouw van twee huizen verder met haar dochtertje kennismaken (had dan weer niets bij zich.....:-(), maar het meisje was 7 jaar, vond het allemaal wel interresant en lag 10 minuten later met Isa in ons zwembad. Morgen afgesproken om daar even te gaan spelen, dus dat komt wel goed!
Onze straat loopt in een cirkel en iedere avond rond 8 uur, loopt de halve straat een rondje.....als je dan rond dat tijdstip in je voortuin gaat klussen zoals E. de laatste paar dagen heeft gedaan, maak je ook snel 'vrienden'. Zoals een man die al met tools voor ons sprinkler systeem kwam en een Amerikaanse werknemer van Smit (uit NL). Al met al, we voelen ons hier al behoorlijk thuis!
Sommigen hebben we op de Skype al een tour door ons huis gegeven, maar morgen zal ik wat foto's maken, zodat ook de rest binnenkort kan zien hoe leuk onze spulletjes hier uitkomen!

Klaar om te verhuizen

Heerlijk weekend achter de rug; Isa en ik zaterdag op pad voor de huishoudelijke spullen voor het nieuwe huis (werd alleen een strijkbout, de plank zit gelukkig !! In de container) en Milou en Ewout op pad voor een auto. We rijden nu nog in een huurauto, maar dat kost bergen dollars. Ewout's oog is voor de 'familie auto' gevallen op een Ford Explorer, maar na 2 uur praten en onderhandelen, bleek dat we geen credit history hebben hier in de USA en helemaal geen auto kunnen kopen! Vandaag bij het afsluiten van internet en TV voor het nieuwe huis, hetzelfde verhaal; geen credit history, dan $450 extra betalen, anders geen internet.....
Je denkt alles te kunnen regelen, maar als je niet een hele geschiedenis van 'op afbetaling kopen en afbetalen' hebt, kan er uiteindelijk veeeel minder. Een heel verschil met NL, waar je zo min mogelijk geregistreerd moet staan.
Maar goed, zondag een hele relaxte dag. 's Morgens even naar het huis gaan kijken, waar heel druk geschilderd en opgeknapt wordt. Bleek dat de kamer van Isa geel is geworden en die van Milou juist groen, terwijl ze het juist andersom wilde.... Het kostte wat overredingskracht, maar het is natuurlijk onzin om die kamers weer over te laten schilderen, dus de meiden willen er wel aan proberen te wennen.
Daarna naar het strand! Twee maanden geleden zouden we er niet over nagedacht hebben om daar 140km voor te rijden, maar hier doe je dat allemaal, incl. Koelbox die we ook nooit eerder wilden. Parasolletje met 2 stoeltjes huren voor $30 (en dat zonder drankje hoor!) lekker hutje mutje tussen 10.000 texanen, maar dan heb je wel een heerlijk verkoelend briesje door je steeds blonder wordende haren. Maar we vonden het heerlijk!
Vandaag eerst te horen gekregen dat ondanks alle beloften de ruim 10dgn geleden gekochte wasmachine en droger toch niet woensdag geleverd kunnen worden, "maar de koelkast zeer zeker wel meneer", waarna we na een uur werden terug gebeld, dat ook de koelkast zeker een week later zal komen.... En dat is wel een groot probleem! Zonder koeling is fruit binnen een half uur rot, water in dezelfde tijd als thee en schenk je boter op je toast! Maar onder de koop kom je niet meer uit, dus je kan niet naar (die ene andere) concurent, dus bedenk maar iets. Uiteindelijk op een soort Woodlandse variant van marktplaats een tweedehands koelkast gevonden, die eerst maar in de keuken komt te staan en daarna (vol lekkere koele drankjes, voor als jullie allemaal langskomen) in de garage.
En last but not least, we hebben eindelijk beide ons social security number ontvangen, dus nu op voor het Texaanse rijbewijs!

pool experience

zoals al eerder geschreven brengen we een groot gedeelte van de dagen door in het zwembad. Naast een zwembad bij ons appartement, hebben we op advies een pool-pass gekocht die toegang geeft tot alle 12 de publieke buitenbaden hier in the Woodlands en dat geld hebben we er inmiddels dubbel en dwars uit! Helaas zijn onze, net voor vertrek gekochtte, HEMA bikini's daar niet voor gemaakt. Leuk voor een Nederlands zomertje, waarbij je iedere week een plonsje neemt, maar iedere dag is nét iets te veel; de bikini's van de meiden beginnen enorm  uit-te-lubberen (met broekjes die nu haast op de knieen hangen) en mijn rode badpak heeft door al die zonneschijn inmiddels de kleur van een overleden flamingo. Dus op zoek naar iets anders. En om dán wat leuks te vinden, wat níet van Walt Disney is of geen roze strikjes, roesjes, printjes van poezen of tulle heeft, valt hier nog niet mee. Dus lekker op een Nederlandse kinderkleding site gekeken waar de bikini's inmiddels al volop in de uitverkoop zijn en daar voor de meiden de leukste dingen besteld (die 'tante' El dan weer door gaat sturen ;-))Voor mezelf op pad bij Victoria's Secret (staat Doutzen tenslotte ook heel aardig, dacht ik zo). De kleinste bikini's en niemandalletjes in overvloed, maar 'een badpak mevrouw, nee, die hebben we niet in de winkels, alleen in de catalogus'. Maar joepie, daar stond wel een hele leuke in, dus even naar www.winkeleninamerika.nl voor de juiste maat...en dat bleek maatje 12 te zijn. Vond het al best een beetje raar, omdat ik een week eerder een short in maat 8 had gekocht, die prima past, maar goed, zo'n website zal het toch wel weten. Niets is minder waar. Na het te hebben verteld aan één van de dames hier, werd ik hard uitgelachen, omdat die maat 12 echt véééél te groot bleek te zijn. Dus, even bellen met Victoria's Secret ,en dat is dan wel weer geweldig hier, alles voor de klant, binnen 20 seconden is het geregeld, er komt een maatje 8 aan! Je ziet het, als expat-vrouw kan je toch best druk zijn.
De zwembaden zelf zijn ook een hele nieuwe ervaring voor ons. Iedere wijk heeft zijn eigen pool, met z'n eigen specifieke kenmerken; een grote- of kleine glijbaan, een waterdouche, 'lanes' om banen te kunnen trekken of een lazy river (stroomversnelling) waar je op een band doorheen mag. Maar één ding hebben alle 12 pools in The Woodlands gemeen: REGELS!  (en heel veel 'pool guards').

Vandaag waren we in een, voor ons nieuw, zwembad (we proberen ze allemaal uit en geven ze cijfers) en daar waren ongeveer 20 mensen in het water en let wel, 8 pool guards!! En dit is geen uitzondering. Allemaal in hetzelfde outfit (rode broek, wit shirt met een knoopje onderin, zonnebril én pet) en daarbij een soort grote rode banaan waar ze écht de hele dag mee om hun nek lopen, zodat ze blijven drijven, mochten ze je uit het water moeten redden en een 'breathing mask', mocht het tot een reanimatie komen. Ze staan boven én onder aan een glijplank. Je mag pas het trapje op naar boven als de 'bovenste' pool guard een knikje naar je geeft en pas glijden nadat de 'onderste' de 'bovenste' met een fluittoon heeft laten weten dat het water 'vrij' is. Dan krijg je nog een knikje en kan je alleen (dus niet met je moeder of je zusje) en alleen zittend op je billen naar beneden glijden. Let wel, we hebben het hier over een glijbaan van zo'n 10ft (= 3 mtr) hoog, waar we in NL op spelen vóórdat we uberhaupt zwemles hebben! Het water waar de glijbaan vervolgens in uitkomt, komt bij Milou tot haar knieen. Maar ze mocht niet alleen naar beneden; de 'requirement' was dat je eerst het zwembad zelfstandig over kon zwemmen (zo'n 25 mtr) voordat je van de glijbaan af mocht. Nou heeft ze al in andere zwembaden hier gelegen, waarbij haar lengte een 'requirement' was om van een glijbaan te mogen, maar dit was een 'requirement' waar ze zelf wel wat aan kon doen..... en hoewel de zwemlessen hier super gaan, zo'n afstand leek mij toch eigenlijk net wel een stapje te ver. Maar niet voor Milou! Ze sprong in het water en zwom in één keer met haar hoofd boven water van de ene naar de andere kant van het bad (eat your heart out zwemjuf Rita in V'burg!!!). Dikke glimlach op haar gezicht, grote duim van de pool guard en vanaf toen alleen maar van de glijbaan!!
Totdat het fluitje 3 keer ging! De eerste keer begrepen we er niets van dat het hele zwembad binnen 5 seconden helemaal leeg was, maar inmiddels doen we net zo hard mee (moeten wel); Safety break!!Iedereen van 15 jaar en jonger moet even 10 minuten rust nemen, iets eten en drinken, om niet uit te drogen.... ben blij dat ook m'n hersens hier niet te veel te doen hebben....
Milou is inmiddels redelijk gestressed door al die regels (is al 7 keer aangesproken dat ze niet mag rennen in een zwembad, alleen bij het trapje het water in mag en niet aan de drijvende afscheiding van de banen mag hangen ????), maar houdt zich er nu keurig aan, Isa is lekker burgelijk ongehoorzaam en gaat alvast met haar tenen in het water vóórdat de 10 minuten rust om zijn, lekker puh!

We hebben een huis!!!

huis is aangekocht en 13 en 14 juli (over 9 dagen al) gaan we verhuizen!!! Joepie!!
Ons adres wordt dan
92 Tree Crest Circle
77381 The Woodlands
Texas  USA

even geen post sturen!!

Lieve allemaal, we zitten sinds vandaag in ons tweede (laatste??) appartement; wederom helemaal prima!! Meiden hebben nu beide een eigen kamer en hopelijk helpt dat een beetje mee om ze uit te laten slapen, want de vermoeidheid begint een beetje bij hen toe te slaan. Vanmorgen 'verhuist' bij 98 gr Farenheit (best warm....) en vanmiddag hebben E. en de meiden een middagdutje gedaan. Ik niet, ik moest nog even wat levels scoren bij 'angry birds' :-) op de Ipad.
Vanavonds weer fris en fruitig chillen in de nieuwe stamkroeg van Ewout, Papa'sOnTheLake.
Tot nu toe al veel lieve post gekregen voor de meiden, waarvoor onwijs veel dank. Ze genieten er zo van!!! Kaarten, brieven en hele verjaardagstractatie's puilden uit het kleine postbusje!
Maar nu helaas even het verzoek om niets te sturen tot we op ons definitieve adres zitten, want we hebben niet de indruk dat er iets door gestuurd zal worden en het is zonde als het niet aankomt. Zodra de huurovereenkomst definitief is (woensdag??) verklappen we ons nieuwe adres.
Wij duiken zo ons bed in; vóórslapen voor the 4th of July. Jullie weten hoe gek we zijn op verkleedpartijen, dus je begrijpt, de stars and stripes outfits hangen al trappelend van ongeduld te wachten in de kast! En Isa mag zelfs lange oorbellen in van rood/wit/blauw ;-)
Zodra we bekomen zijn van alle feestelijkheden meer nieuws!
En O ja, na wat tips van onze IT man in Delft én de toewijding van Ewout, doen onze eerste filmpjes op de blog het ook!!!