Obama en Thanksgiving

Het was een boeiende tijd om hier te zitten, zo rond de presidents verkiezing!  Hoewel, hier in Texas zaten we in een enorm republikeins bolwerk en op iedere 40 bordjes in een voortuin met de naam Mitt Romney, zag je, nu een maand geleden, misschien maar 1 sign met Obama. Echt haast iedereen hier in Texas was voor Romney en Isa durfde in haar klas zelfs niet te zeggen dat ze 'misschien wel' voor Obama was. Al weken lang waren er debatten op tv, hele dagen allemaal deskundigen aan het woord en er werd een enorme spannende strijd verwacht. Op de dag zelf, 6 november, thuis de hele dag CNN aangehad (heerlijk nu we ook beneden een tv te hebben!) en per staat konden we kijken wat de prognose en daarna de uitslag was. Isa en Milou mochten 'stemmen' op school en hoewel in Texas alle kiesmannen, via een ingenieus telsysteem naar Romney gingen, had op de Esprit school Obama gewonnen. Gelukkig! Net zoals in de rest van het land!
De donderdag erna vertrok Ewout voor een paar dagen 'met de mannen', naar LA, waar zwager Richard ook was. Beetje oude auto's kijken, lekker eten, drinken, mannenpraat en op zoek naar handel voor Rich. De dames bleven thuis. Gewoon naar school en vrijdagavond mochten ze lekker extra lang, vrij gymnastics doen op de turnschool (dus moeders mocht 2 uur wachten, in de zweetvoetenstank van al die kleine kindervoetjes).

wandelen langs de River-walk

Toen Ewout na vier dagen weer terug was, was ook opa Hans gearriveerd en dat was na ruim een jaar, weer feest. Eerste week draaide opa gewoon mee in het ritme, ging met Ewout (die op dienstreis moest) mee naar New Orleans én mocht mee naar het Thanskgiving-lunch op school. En ná die eerste week was iedereen (behalve ikzelf dan ;-)) vrij van de normale dagelijkse werkzaamheden! Thanksgivingbreak!

z'n 'eigen' museum!

wat gaaf!!!

Turkey

En onder het motto, na drie jaar moeten we wel wat van het land gezien hebben, reden we zo'n drie uur naar het westen, naar San Antonio! Wederom een erg leuke stad, met zelfs een beetje history (in San Antonio werd bij the Alamo in 1836 de onafhankelijkheid van Texas bevochten en getekend). We hadden alle dagen prachtig weer, zaten in een hotel midden in het centrum en hebben (voor ons gevoel) veel van de stad gezien; veel langs de river-walk gelopen en gegeten (soort Utrechtse grachten met veel/ alleen maar horeca), naar de Mexicaanse markt geweest (waar we een heuse longhorn voor thuis aan de muur hebben gekocht), naar het childrenmuseum en,... museum the Witte! Speciaal voor E.!
Op de laatste dag wilde we, voordat we naar The Woodlands terug reden, nog snel 'even' naar Seaworld. Discount tickets kopen via internet, had ons al zo drie kwartier gekost, en vervolgens herkende onze navigator het opgegeven adres niet en stuurde ons volledig de verkeerde kant op. Maar uiteindelijk na even zoeken kwamen we er toch aan. Volledig lege parkeerplaats, dus wij al helemaal blij; bleek het park pas om 12 uur open te gaan en moesten we nog ruim 1 uur voor de deur zitten wachten (zonder koffie in de zon!). En tegen de tijd dat de poort wél open ging, moesten we nog zo'n 20 minuten extra wachten in de rij die inmiddels ontstaan was, toen wíj lekker in dat zonnetje zaten! Maar alles was het meer dan waard; wat een gaaf park zeg! Opa, Ewout en Isa zijn drijfnat geworden in een waterattractie ( hahaha, en wat was ik blij dat Milou ècht niet mee wilde in dat bootje en ik dus wel bij haar móest blijven ;-). We hebben prachtige show's met dolfijnen, orka's en schoonspringers gezien, maar het meest bijzondere was toch wel dat we dolfijnen mochten voeren èn aaien! Alle vier de dagen in San Antonio waren super, maar dit was toch wel heel speciaal! Voor het naar huis gaan, hebben Isa, E. en opa zich nog bij de auto in een droog pak gehesen, voordat we weer drie uurtjes naar huis reden, om ons voor te bereiden op het hoogtepunt van het jaar (voor veel Amerikanen dan); Thanksgiving! Maar we burgeren al aardig in en ook wij hadden een enorme kalkoen in huis. Dit beest (zo groot dat hij/zij er ruim 3 dagen over heeft gedaan om te ontdooien) lekker gestuffed met koffiebonen en salie en dit keer (in tegenstelling tot Kerst 3 jaar geleden, waarbij we met zo'n 5 handdoeken de rook uit de keuken probeerde te verdrijven!), was hij heerlijk! Buiten opa Hans, was onze 'extended family' Marco en Jutta aangeschoven en ook Maartje, Peter, Madelief en Daantje, die sinds een paar weken in The Woodlands wonen, haakten gezellig aan. En na een potje 'Moloopolie' (waar Milou zich al weken op verheugde, èn waarbij behoorlijk vals werd gespeeld), een hèle fles wiskey, de nodige andere lekker drankjes, wat bubbelende meisjes in de hottub, heel veel gezelligheid èn natuurlijk 'de' Turkey, ging iedereen voldaan naar huis en konden wij nog net ons bedje terug vinden (Ies en Lou gewoon van vermoeidheid ;-)). 

"I voted today"

en natuurlijk weer naar Orange Leaf!

Afgelopen weekend vloog E. voor het werk naar NL, tot groot verdriet van Milou, maar die had vervolgens wel een verjaardagsfeestje volgens 'Amerikaans recept' en Isa had haar eerste sleep-over (= slaapfeestje). Na thuiskomst, zondagmiddag om 13.30 is zij direct in bed gedoken, om 16.30  nog net even wakker geworden voor een hapje eten en vervolgens tot de volgende ochtend haar ogen dicht gehad! Precies haar vader na een avondje stappen met 'de mannen'! ;-)
En gister moesten de meiden weer naar school, genoot opa van zijn laatste twee daagjes in de zon (mèt eigen Ipad!) en moest ikzelf ook weer een beetje in een ritme komen. Wat was dat een heerlijke week geweest! Op naar Kerst en we zijn al een beetje in de stemming! Want in heel The Woodlands is direct de dag ná Thanksgiving, de Kerstversiering al weer uit de dozen getrokken en zien de huizen eruit alsof ze in een Disney film figureren!