Nog meer verrassingen!

Whaa, wat gaat de tijd toch weer snel!!! Heel veel leuke verhalen te vertellen, maar veel te weinig tijd! Wat hebben we allemaal beleefd de afgelopen weken,.......

die mat móet mee!

Allereerst is Ellen weer naar huis vertrokken na 12 waanzinnig gezellige dagen en ben ik direct druk aan het wassen en poetsen gegaan, want diezelfde dag kwamen Peter en Els, Joep, Bas en Saskia aan, voor een weekje The Woodlands. En hoewel zij redelijk hun eigen gangetje zijn gegaan (alleen maar fijn met een schoolgaande Isa en Milou) hebben we ook een hoop met elkaar kunnen doen; zoals naar de Rodeo (Mary J. Blidge, geweldig, mee swingen met 79.991 Afro Americans) en we hebben op hun advies voor het eerst gegeten bij Chilli's en dat was eigenlijk helemaal prima. Gaan we zeker vaker doen. Maar na een week gezelligheid (met drie vrolijke pubers) vertrokken zij weer naar huis en 6 dagen later stonden Isa, Milou en ik ook op het IAH (International Airport Houston) voor ons Spring-break-verrassingsbezoek aan NL. Zeer veel bekijks hadden we in de vertrekhal, waar we een kokos-mat (een cadeau voor El en Rich waar we zouden gaan logeren) van 16 kg maar nét 5 inches te groot om als bagage mee te kunnen, probeerde om 5 inches kleiner te krijgen. En het moet gezegd, het is ons (Ewout was maar even gebleven voor als het echt niet kon) na veel geploeter, gescheur en geplak gelukt! De vlucht naar NL was heerlijk relaxed met nu twee meiden die kunnen lezen en steeds meer gewend raken aan lange vluchten. Wat een feestje om zo te reizen. We hebben vervolgens ook heel hard gelachen toen we bij aankomst in NL hoorde dat diezelfde kokosmatten (waar we 20 minuten mee bezig zijn geweest om hem in het vliegtuig te mogen krijgen) ook in Barendrecht, om de hoek bij El en Rich, te koop bleken te zijn! Whaa!

wat een feestje!

naar het Pannenkoekenhuisje 

mee trainen met je oude team!

zo mooi maak ik ze zelf niet (maar gemaaktdoorjonne.blogspot.com wel!)

Maar goed, geen tijd om te treuren, want we moesten opa, oma, (jarige) Floor en Kiki en Loeki verrassen met onze komst!! Er waren maar heel weinig mensen die wisten dat we zouden komen en dat maakte het vooral voor Milou een reuze spannend bezoek! Ook het feit dat ze nu in NL jarig was en samen met vriendin/ nichtje Kiki en vriend Mees (en oma, opa, alle tantes, ooms, nichtjes, neefje en nog wat andere vrienden) de kaarsjes van een heuse Lego Friends taart kon uitblazen was natuurlijk heel bijzonder. Milou's grote wens was al een tijdje om éindelijk weer eens echte sneeuw te zien en door het zeer belabberde weer in NL is dat prima gelukt! Maar, het kon altijd meer, dus op haar eigenlijke verjaardag zijn we met z'n drieën gaan skiën bij SnowWorld in Zoetermeer. Geweldig!!!! Heel Nederland is aan het werk of zit op school en wij staan vrijwel alleen (okay, met nog 7 anderen) op de latten en roetsjen de twee pistes af! Geen rijtje bij de lift, alleen maar gaan, gaan, gaan! Wat een super dagje!!

lekker lang wachten...

Al met al hebben we een heerlijk weekje in Nederland gehad! Isa heeft nog bij Elzi gelogeerd en meegespeeld met haar oude hockey team, Milou mocht een dagje meedraaien in de klas van Kiki (en ook meteen trakteren en de klassen rond ;-)), we hebben nog brieven voor de Koningin afgegeven bij Huis ten Bosch van alle kindjes van de NL school en ikzelf ben weer minimaal 4 kg aangekomen door alle etentjes. Maar heerlijk was het! Wel hadden we veel te weinig tijd om naast familie nog heel veel anderen te zien, maar daardoor voor ons wel erg relaxt en volledig uitgerust kwamen we dus weer thuis aan; gelukkig minimaal 20 graden warmer en met allemaal Nederlandse spulletjes in de extra koffer (want nu de kokosmat achterbleef, konden wij inslaan); 2 flessen limonade siroop, twee paar Birkenstocks voor de meiden, hip King Louis jurkje voor moeders, video van de 'Marathon' voor E, 2 kilo pittige kaas, voorleesboekje over de aankomende troonswisseling, 'Mannekepis drop' voor de Nederlandse school, HEMA leggings, Donald Duckjes en Tina's, een veel te zwaar kookboek (Puurst) en natuurlijk alle Lego friends, stiften, boekjes en andere cadeautjes die Lou voor haar verjaardag had gekregen! Thuis aangekomen direct even acclimatiseren in de hottub (blijft een feestje!) en stoeien en knuffelen met papa, maar daarna de meiden snel in bed, want de volgende dag moesten ze (met of zonder jetlag!) gewoon al weer naar school. Ewout heeft zich overigens de hele week vermaakt met heel hard werken maar daarnaast zoveel mogelijk motorrijden! Kijk, zo blijft iedereen blij!

brieven voor de Koningin
(let op: korte broek van Isa versus bontmuts Marechaussee ;-)

We blijven ons verbazen!

Isa zit op street-dance. Eén keer per week, een uurtje les van een enorme Afro-American man (type: A Schwartzenegger), die les geeft aan 10- en 11-jarige meisjes alsof ze in het Russische leger zitten; de aanwijzingen bestaan uit korte bondige zinnen, met ongeveer 125 decibel aan hen toegeschreeuwd. Na de allereerste les in september te hebben aangezien, dacht ík dat Isa er direct klaar mee was (en huilend naar buiten zou lopen), maar niets was minder waar; Arnold werd geadoreerd! En zo gaat ze iedere week met veel plezier naar een lesje 'afbeulen', en werkt met haar groepje toe naar een uitvoering ergens half mei. Nu wisten we al dat de dansschool het redelijk groots aanpakt (everything is big in Texas!), maar de brief die we vandaag thuis kregen, was toch weer een heel bijzondere ervaring; de eindejaarsuitvoering zal zijn in het Cynthia Woods Mitchell Pavilion (waar buiten Adèle, ook andere grootheden als Train en Paul McCartney optreden), maar om mee te 'mogen' doen, moeten we eerst $80 recital fee betalen, daarna een nog nader te bepalen bedrag voor de costumes en vervolgens $12 per persoon om te mogen kijken. Kaartjes kunnen worden besteld bij www.ticketmaster.com (!) en er wordt nog fijntjes bij vermeld, dat er voor de danseres zélf geen kaartje hoeft te worden gekocht, zolang ze maar on your lap zit. Nu zijn we natuurlijk apen-trots dat ónze Isa zo'n gaaf optreden gaat doen, maar uiteindelijk zijn we haast meer kwijt dan ons avondje Lady Gaga!!

training Kids Triatlon

Ik weet dat in NL de regels omtrent de verkoop van alcohol steeds strenger worden, maar hier is het ook bijzonder hoor. Twee weken geleden waren we met El dus bij de cook-off's van de Rodeo en daar wordt wel alcohol verkocht, maar,..... met maar 2 blikjes tegelijk! Dus als je met z'n tweeen bij de bar staat, mag je 2 x 2 (door de barman geopende) blikjes meenemen, maar als je alleen bent en je wel 4 blikjes wilt meenemen, dan moet je twee keer heen en weer lopen!! Dát mag dan gewoon weer wel!!???

Nóg zo'n regel waar niemand het nut van weet, maar waar ze ook niet van afwijken (these are the rules mem). Isa en Milou moeten voor hun Triatlon training ook banen zwemmen en nou is ons eigen bad een genot, maar 4 x 25 yards zwemmen gaat toch wat moeilijk (buiten dat het ook nog veel te koud is). Dus wij naar de YMCA, waar ze onder mijn (professionele) begeleiding banen zouden trekken. Deze eerste keer werden we tegen gehouden, omdat ze een zwemtest moesten doen. Halve baan zwemmen, halverwege één minuut watertrappelen en dan door. Kom je levend aan de overkant, krijg je een geel plastic bandje om je arm geknoopt, gaat je naam in een groot boek en mag je zwemmen. Tot zover nog niets aan de hand en hebben de meiden vervolgens hun 12 banen geoefend. Drie dagen later stond er weer zwemtraining op het oefenschema en op de weg naar de YMCA toe, vroeg Milou of ze weer een zwemtest moest doen (zou zij nu ook al gaan wennen aan al die achterlijke regeltjes??). Ik nog heel enthousiast ontkennen en uitleggen dat hun naam nu in een boek stond, en dat áls ze dezelfde zwemjuf zouden hebben als vorige keer, dit hèlemààl niet nodig was, maar niets was minder waar. We hadden inderdaad dezelfde juf (!) die ons vriendelijk begroette met een 'hè there are your girls again!!', maar die vervolgens wederom met een stalen gezicht een zwemtest ging afnemen. Want zonder test geen brachelet en zonder bandje no swimming!!! En dan nog onbegrijpend kijken, als ik durf te vragen wat hier nou toch het doel van is!! These are the rules mem! Het lijkt hier ècht of niemand hier zèlf na- of doordenkt!!

huiselijkheid!

Voor vandaag het laatste (maar zeker niet het enige ;-)) waar ik me hier nog steeds over verbaas, is het gebruik van betaalcheques (en het gebrek aan digitale overschrijvingen). In dit land van ongekende mogelijkheden, is de enige manier om vaak de huur (of elektriciteit of wát dan ook) te betalen een cheque van je bank uit te schrijven, deze eigenhandig af te geven bij de bank van je huisbaas, het waterleidingbedrijf, of je internetprovider en zodoende het geld te storten! Makkelijk geld overmaken, zoals je ook alles online kan kopen,..... nóóit van gehoord! Maar áls je dan een cheque van iemand krijgt (bijvoorbeeld in m'n functie van secretaris van de NL school, als er schoolgeld betaalt moet worden), kan ik de cheque wél inscannen met m'n Ipad (via een app-je van onze bank) en het geld zò op de juiste rekening krijgen. Het 'je verbazen' neemt hier écht soms veel tijd in beslag! ;-)

Big brother is watching you!