Energie

"Goodmorning, can I have a tall non fat latte machiatto please"? Ik kan het dromen, m'n bestelling bij de Starbucks. Zowiezo twee keer per week na het uur stevig doorstappen met wat dames, daarnaast iedere woensdag bij de NL-dames koffie, als die niet bij iemand thuis is, maar ook tussendoor werd het steeds vaker m'n tekst. En eigenlijk alleen omdat onze Nespresso airoccino thuis (zo'n melk opschuimertje), het steeds slechter ging doen. Vier, vijf, soms zes keer 'frutten' voordat dat onding aanging, ik werd er gek van! En zelfs het bezoek lukte het ook steeds minder om zélf een bakkie te zetten (en moest ík er weer aan het frutten), dus alle reden om een nieuwe te kopen. En zo geschiedde. Nou kwam onze 'oude' airoccino uit NL en werkte op de (stiekem) doorgetrokken 220V, maar de nieuwe aanwinst kon (handig) gewoon in het normale stopcontact op 110. Dus even uitgeprobeerd met een beetje water; helemaal top! Alleen toen bedacht het zuinige deel in me (wat maar heel weinig wordt aangesproken ;-)), dat het wel erg zonde was om onderkant van die 'oude' zomaar weg te gooien. Dàar was tenslotte niets mee aan de hand. Dus even uitproberen of die 'nieuwe' beker ook op die 'oude' onderkant kon,...... ppprrrrrtttttt, sssstttttt, steekvlam, klaar! Ik schrok me dood! Nee, natuurlijk kon dat niet!! Had ik daar maar 30 seconden langer over nagedacht!! Ja, en wat doe je dan?? Ik heb er niet heel erg lang over nagedacht (en misschien is dàt nog wel het ergste!) en ben de volgende ochtend direct terug gegaan naar de airoccino winkel. "Ik heb alles geprobeerd, maar hij doet het écht niet meneer!" En na het apparaat even te hebben bekeken, constateerde de meneer zelf ook dat de bovenkant wel erg slecht contact maakte met de onderkant (???), en kreeg ik zonder problemen een nieuwe! Slecht hè?! (maar ook wel weer eerlijk, dat ik het durf op te schrijven ;-)
Maar goed, eind goed, al goed! We hebben weer heerlijke koffie bij ons thuis, waar iedereen van kan mee genieten én ik ga nog steeds minimaal 3x/wk naar de Starbucks (binnenkort om de warme koffie te verruilen voor de verkoelende koude versie).

verlate Birthday party van Milou

Want de zomer is hier nu echt begonnen; overdag zo'n 80 graden (> 26 gr. Celcius), dus dekbedden zijn uit de hoezen en de airco is op de nóg warmere dagen, weer rustig aan het warmdraaien. We zijn ongeveer de laatste in onze straat die de airco aanhebben. Bij de gemiddelde Amerikaan staat dat ding bij een buiten temperatuur van zo'n 70 graden (= iets meer dan 20 gr. C.) al te loeien, en staat ie aan van februari tot oktober. Niks geen gebruik maken van wat de natuur te bieden heeft, of een beetje energy besparen, nee hoor, ze doen nog liever een lekker dik vest aan als het te koud wordt binnen!!
Dat is ook iets waar we weer rekening mee moeten gaan houden deze zomer; een vest mee als we uit eten gaan! Nu doen we dat uit eten gaan veel en veel minder dan de eerste tijd dat we hier woonden (toen gingen we minimaal 1x/wk buiten de deur eten), maar het is door de airco soms zó waanzinnig koud in die restaurants, dat je je niet eens kan concentreren op de menukaart! En dát ondanks dat je jezelf hebt 'behangen' met servetten, die gewoon op je eigen kippevel blijven hangen.

Time flies!

En voor we het wisten, was het weer mei! Een stuk koeler dan vorige jaar rond deze tijd, maar altijd nog zo'n 15 graden warmer dan in NL, dus ons hoor je niet klagen. Eens even kijken, wat hebben we allemaal gedaan de afgelopen weken. Allereerst waren we twee jaar getrouwd en dat moest natuurlijk gevierd worden. Hadden E en ik zin om heerlijk naar het strand in Galveston te gaan, Isa en Milou wilde....... bowlen! En zo geschiedde ;-)) Super gezellig dagje gehad met z'n vieren, wat eindigde in een 'Zwitserleven' momentje in de achtertuin én net als twee jaar geleden, lekker met z'n vieren bij elkaar slapen. Hoezo romantiek?

Zwitserleven gevoel volgens Ewout!

craw-fish and funnel cake eten

Een paar dagen later moest Ewout offshore; helaas nét voordat zijn grote vriend Michiel (met Merle, Coen en Maarten) zou komen, maar aan de andere kant, is dít wel waarom we hier zitten en hij had er erg veel zin in. Gelukkig  verliep het plaatsen van de 16 palen zo'n 2000 mtr onder het wateroppervlak helemaal volgens schema (zelf 2 dagen vóór), dus kon hij ook snel weer van de Balder af en hebben de heren samen nog lekker wat ouwe koeien uit de sloot kunnen halen. De dagen ervóór hadden de 'dames Bastian' zich al erg goed vermaakt met hun bezoek; zondag eerst buiten de deur echt Amerikaans gaan ontbijten en vervolgens naar het Craw-fish festival in Old town Spring. De avonden brachten we door in de hottub en de kinderen in zelfgemaakte tenten, met een basketbal óf in het zwembad. Gelukkig besloten ook deze 'gasten' tussendoor twee dagen naar San Antonio te gaan, zodat Ies en Lou weer een beetje bij konden slapen en ikzelf het alcohol promillage in m'n bloed eindelijk even op gezond niveau kon krijgen. Daarnaast kon ik (door hun afwezigheid) ongegeneerd de wekker om drie uur 's nachts zetten om heerlijk in m'n eentje naar de abdicatie, en vervolgens, de rest van de dag naar alle feestelijkheden rond de troonswisseling te kijken. Geweldig zo'n live-stream; ik heb niets gemist!!! En moest ik tóch even de meiden uit school halen, of koffie brengen bij een zieke vriendin hier, heb ik direct uitzendinggemist.nl aangezet ;-). De avond hebben we afgesloten met het Wilhelmus, samen met nog zo'n 30 échte oranje-fans bij Neill en Ellen, onder het genot van een oranjetaart mét oranje bitter!!

Balder vanuit de helikopter

op de Balder

Vrijdag mochten onze meiden (met permissie van school; lang leve Amerika!) een extra dagje thuis blijven, zodat we ook 1 dag met z'n achten hadden, want iedereen, inclusief Ewout was weer 'thuis'. Uiteindelijk, door een héééle late, en bijzonder gezellige donderdagavond, werd het een dagje in- en om het huis (met een beetje een houten kop), maar we vonden het alle acht heerlijk. Vrijdagavond kampvuurtje aan (was 's avond toch best wel koud, maar 15 graden), BBQ aan, Marco en Jutta erbij, dus nog meer gezelligheid. En zaterdag vertrokken Merle, Michiel en de kids weer in hun cabrio richting het vliegveld.

Wíj hadden een drukke dag voor de boeg, want de Eekhoorn (NL school) vierde zaterdag een verlaat Koninginnedagfeest en aansluitend was er een vrijmarkt en een BBQ in een park. Isa en Milou waren al weken bezig met het maken van oranje armbandjes en die werden door de dames verkocht. Vooraf had ik gezegd dat ík de kraaltjes zou kopen en zij uiteindelijk de winst mochten houden. Maar toen, na een fotootje van een 'ijverige Isa mét armbandje' op Facebook, de bestellingen met bakken tegelijk binnenkwamen, ben ík er uiteindelijk behoorlijk bij ingeschoten, maar hebben de meiden voor een half jaar extra zakgeld verdiend ;-)

bye, bye, het was super!

USA vrijmarkt,....

'ijverige zusjes'

dagje buizen

... bij de BBQ

cadeautje van Merle en Michiel! ;-)

Taart op Koninginnedag!

het verdelen van de buit!

En inmiddels is het dus mei en is het wederom OTC hier in Houston; een hele grote off-shore beurs, waar ongeveer de hele wereld op af komt. Voor ons hield dat in, dat we zondag eerst met de meiden naar een geweldige picknick op een soort Soutfork Ranche mochten en vervolgens door naar BBQ (hoe druk kan je het hebben ?:-)). Verder móet Ewout deze week 's avond veel recepties en borrels af. Zoals je ziet, het valt écht niet mee om hier een beetje in 'model' te blijven.