Huisje Boompje Beestje

Even een update hoe we er voor staan met ons 'behuizing', want het blijkt dat iedereen erg met ons meeleeft! Super lief, maar wij zijn er nog redelijk relaxed onder. Op dit moment zitten we nog in ons tijdelijk appartement, wat helemaal prima is en de meiden het erg naar hun zin hebben met de andere kids in het zwembad, maar hier moeten we zaterdag uit.....helaas is ons beoogde huis (op Tree Crest Circle) ook nog niet voor de volle 100% rond. We zijn afgelopen vrijdag wel weer gaan kijken met de man die het 'voor ons' gaat kopen (en waar wij het van gaan huren). Het is nu gelukkig wel leeg en nog steeds gaaf! (zie foto, Isa aan 'ons' zwembad). Maar de 'oude' eigenaar was failliet en kort daarna overleed hij en zodoende werd het huis van de bank (of zo). Nu is er 23 juni wel een rechtelijke uitspraak geweest dat er verkocht mag worden, maar dan zijn er nog 10 dgn bedenktijd..... pffff, die Amerikaanse regeltjes......maar goed, 10 dagen wachten, dan komen we op the fourth of July....een Nationale feestdag in de USA, dus voor iedereen vrij. Maaaar als de goden ons goed gezind zijn, dinsdag 5 juli, first thing in the morning, vindt de overdracht plaats en kan de koper er een dozijn Mexicanen inzetten om het weer prachtig bewoonbaar te maken. Want de Mexicanen zijn hier de Assepoesters van de States! Wat werken die mannen hard zeg in die bloody hitte! Alle échte arbeid wordt door hen gedaan; verven, schoonmaken, onderhoud en...... de tuin! Ik ben onder de indruk van de platsoenendienst hier in de Woodlands. Ik overdrijf niet als ik zeg dat al het publieke én privé gras hier zo'n 3 keer per week gemaaid wordt. En stel je The Woodlands voor als het decor van de "Truman Show", kan je je voorstellen wat dát voor 'n werk is. Op ieder hoek zie je mexicanen die (let wel bij zo'n 38 graden!!!) het gras maaien, de kantjes knippen en de kleurige bloemenperkjes ondoen van de bruine exemplaren. Ik voel me soms een beetje opgelaten als ik in m'n airco Jeep voorbij rijd, maar geniet van de schoonheid en de mooie natuur en denk maar dat wij straks ook een Mexicaans team hebben die onze enorme (hahaha) tuin bij gaat houden.
Maar goed; zaterdag dus 'verhuizen' naar nogmaals een tijdelijk onderkomen, hier zo'n 3 miles vandaan en daar kunnen we blijven tot 15 juli, dus hopelijk voor die tijd gaan we ons huis in! Verhuizen bestaat nu nog uit 5 koffers en 3 dozen (toch nog best een hele til in die hitte), maar inmiddels is onze container hier aangekomen en kijken we uit naar het hebben van al onze eigen spulletjes.

Ewout is nog steeds (heel) hard aan het werk (waar hij nu naar toe gaat in een auto van een collega, die een paar dagen in NL zit) en de meiden en ik vermaken ons met spelletjes, Engelse les, de omgeving ontdekken, zwemmen en sinds gisteren dus ook met het ontdekken wat een Ipad allemaal kan. Niet ver bij ons vandaan zit de 'waterway', waar een speelfontijnenplein is en het heerlijk afkoelen voor de meiden (zie foto Milou). De filmpjes daarvan die ik via Youtube op de blog probeer te zetten, zijn erg gaaf, maar voor de één of andere manier voor jullie nog niet zichtbaar...........ik blijf proberen!

i-pad

We hebben nog maar 1 auto, maar wel een......tatadataaaa I-PAD!!!!!!!
Dus eindelijk iets meer tijd om de blog bij te houden.
Vanavond eerst wat stress, doordat Ewout het contract van de huurauto wilde verlengen, maar door een onhandige zet van de Hertz-mevrouw zijn creditcard werd geblokkeerd,....hij de auto niet meer mee kreeg (bij gebrek aan een tweede credit kaart) en ik met de meiden om 19.30 op pad moest om hem op te halen bij de autoverhuur....morgen dus met een collega naar het werk (hij wordt om 06.45 opgehaald) anders hebben wij geen auto (en we hebben weer een afspraak in de ochtend om bij iemand op de koffie te gaan, dus dat kon niet), maar de meiden vonden alles prima, want wat had papa bij zich, de langverwachte IPad waarmee ik, een uur na het uitpakken al de blog mee bijhoud! gebruiksaanwijzing niet nodig, alles spreekt voor zich. Wat een feest!

social network

vanmorgen vroeg wakker geworden van enorme onweer en donder en tropische regenbuien, die tot ver in de middag doorgingen. De zwemles van Milou (in 'ons' buitenbad) gingen daardoor niet door, maar vandaag stonden nog meer activiteiten op het programma....waaronder koffie met de kinderen bij Barbara. Heb het gevoel dat we hier al helemaal aan het inburgeren zijn.... via via worden er heel veel linken gelegd, worden we overal uitgenodigd en lijkt ook The Woodlands net een groot dorp.
De Hollandse scene lijkt hier zo op het eerste gezicht erg gezellig, maar vooral gastvrij!
Vorige week ben ikzelf al met zo'n 9 Nederlandse dames naar de film geweest (Brightsmaid; erg Amerikaans, maar erg lachen!! of vind ik dat alleen zo omdat ik hier zit??) en daarna met de dames aan de borrel; denk dat ik het hier prima uit ga houden!
Moet ook zeggen dat ik alle uitnodigingen (nog?) aanneem, al is het alleen maar om wat mensen te leren kennen en m'n weg te vinden. Ook voor Isa en Milou is het wel goed; ze zitten nu 24/7 met elkaar opgescheept en dat blijkt toch een beetje wennen te zijn (en niet alleen voor hen :)) en doordat we nu wat anderen Nederlanders leren kennen, spelen zij ook met andere (2-talige) kinderen, wat ze erg leuk vinden. Vandaag dus koffie drinken met nog 4 dames en 9 kids. Normaal duiken die laatste dus gewoon met z'n allen het zwembad in (welke vrijwel iedereen hier in z'n achtertuin heeft), maar door de onweer, zat dát er vandaag niet in.
Naast koffiedrinken en film doen we ook hele nuttige dingen hoor!! Milou heeft dus zwemles van Sophie (een Amerikaans/ Nederlands meisje) en Isa heeft sinds vandaag Engelse les van haar zusje Milou (om het makkelijk te maken). Ze doen spelletjes en kletsen wat, maar dan alleen in het Engels. En hoewel ik er niet bij mocht blijven (van Isa), gaf Milou aan dat het al heel goed ging! Dit blijven we dus wekelijk volhouden totdat de school begint. Daarnaast doen we een aantal keren per week ochtendgymnastiek (niet lachen!). Heb eerste geprobeerd om met die meiden buiten te gaan rennen (na 6 uur 's morgens al veel te warm!), daarna naar de gym hier op het complex (ben ik alleen maar bezig om de apparaten voor hen in te stellenn en kom ik zelf nergens aan toe), dus toen bedachten we de ochtendgymnastiek. We mogen alle drie gedurende 30 minuten een 'turn'oefening bedenken die we vervolgens allemaal 20 keer moeten doen......sit ups, met je handen naar je tenen, handstands (alleen Isa en Milou dan), zolang we maar bewegen. Toen Ewout afgelopen zondag mee deed, heeft hij vervolgens nog twee dagen spierpijn gehad! Maar goed, we pakken alles aan om een beetje in beweging te blijven, naast de gemiddeld 3 uur/dag die we in het zwembad doorbrengen. Hoewel ikzelf even niet (dat zwembad dan), want heb (voor het eerst in m'n leven??) een oorontsteking en zit (na een indrukwekkend bezoekje aan de ER) aan de antibioticum en pijnstillers. Maar de pijn is gelukkig al een heel stuk minder.

Het is hier inmiddels al 22.30 uur en heb eindelijk weer even de tijd om rustig achter de pc te zitten. Het was vandaag weer woensdag, dus vrije middag in NL en dus skype-pret voor Isa! Ze zit (ongelogen, we checken alles!) uren te skypen met al haar vriendinnen en nichtjes! En tegen de tijd dat zij klaar is, wil Milou natuurlijk ook wel eens even computeren, dus vanmiddag lekker uitzendinggemist.nl gekeken; Moffel&Piertje; keek ze op school ook altijd. Even lekker iets bekends en vlgs mij vinden ze het heerlijk, ook Isa (zie foto!)

vaderdag 2011

heb vandaag maar ½ uurtje pc tijd (we willen alle vier, mailen, Skypen en dingen regelen en de tijd is beperkt :)),dus weinig tekst, maar wel leuke foto's (gaat sneller).
*Allereerst E die zich speciaal voor vaderdag een leuk Amerikaans kapsel heeft laten aanmeten...hahaha. Met het warme weer hebben we de tondeuze erin gezet, maar eerst even een leuk kuifje gemaakt.
*Daarna ons vaderdag ontbijt met voor E. twee mooie cadeau's van de meiden én een versierde stoel, gebakken eitje, getoast brood en vers fruit. Van Isa een heerlijke tompouce en cakeje (van gips) en van Milou een mouse pad die ze zelf getekend heeft. Hoewel het niet m'n vader is, van mij een handige groene Starbucks koffie beker voor in de auto.
* Daarna een foto van de verbrande teentjes van Milou (aaaachh!!!). Het is hier zo warm dat op blote voeten op stenen lopen dít resultaat heeft!

* En als laatste een foto van E. en de meiden in een zwembad bij Jos en Bonnie; een ontzettend gastvrij NL stel (welke E. via het werk kent) en hier al 6 jaar woont. Ze hadden ons uitgenodigd voor de BBQ, dus je ziet, we kunnen er niet heel veel aan doen als we tonnetje rond terug komen over 3 jaar....wat een lekkere dingen weer. Hele spareribs van zo'n ½ mtr. gingen op de BBQ. De meiden werden super verwend en raakten niet uitgepraat over hun enorme huis (incl. 3!! gastenkamers, zwembad) en een TV die ongelogen 2:1 meter was!! Het was weer een hele leuke dag!
Mocht je je afvragen waar ik toch ben......ik maak alle foto's :), maar geniet er niet minder van!

huishoudelijkheden

...en daar ben ik weer met de huishoudelijke rompslomp van de Bastian Family in Houston.
Net voor we hierheen zijn vertrokken hebben we van Merle op ons huwelijk het boek 'ik verzin dit niet' van Sylvia Witteman gekregen en het is één groot feest der herkenning; van de Campina schoolmelk in NL tot de alcohol gekte hier in de USA, als ik het lees, moet ik er heel hard om lachen, maar het klópt wel!

Vanmorgen stond ik op en wilde de vaatwasser uitruimen (die we gisteren voor het slapen gaan aan hadden gezet). Grote paniek!! Alles wat er in stond was (nog?) zó heet, dat ik werkelijk dacht dat er bij de benedenburen (we zitten 2-hoog) brand zou zijn er het alarm niet werkte. Ik begreep er werkelijk niets van! De wasmachine doet over het langste programma zo'n 35 minuten, de vaatwasser zou er toch niet langer over doen, dus na een hele nacht, zou het wel afgekoeld moeten zijn, zou je zo denken.... wat blijkt..... dat ding stond op 'plate warmer' en hield de hele vaat de hele nacht lekker warm. Weet niet of de vaatwasser hier ook wordt gebruikt voor aanvang van een groot diner of wat de werkelijke functie van deze knop is, maar zorg voortaan wel dat die niet aan staat.

De echte intimi weten heel goed dat ik, wat huishoudelijke taken betreft, heel weinig op m'n moeder lijk, en dat van alles wat er gedaan móet worden (dit is nl m'n enige echt taak in de USA :-)) strijken m'n minst favoriete 'taak' is. Maar E. maakt heeeele lange dagen en is met al die kreukelige overhemden toch minder in z'n element; dus vandaag stond het strijken van 2 (hele) overhemden op het program.
Bij ons eerste bezoek aan Houston in maart jl had ik al met een aantal (niet betaald werkende) Nederlandes dames gesproken en die vertelde allemaal dat ze het strijkwerk aan de deur van hun woonhuis hingen en voor $1 per stuk gestreken terug kregen. Toen vond ik dat nog rijkelijk overdreven, als je toch 'de hele dag niets te doen hebt', maar inmiddels weet ik beter!
De strijkbout, die hier in ons gemeubileerde appartement staat, is al een drama (morste steeds bakken water op m'n schone hemmetjes), maar was heilig vergeleken bij de strijkplank. Je zou zeggen, wat kan er mis zijn aan een plank???? Ik had het voor vandaag ook écht niet kunnen bedenken.
Maar deze plank was 1. veel te laag (en niet hoger te stellen) 2. veel te wiebelig en onstabiel en ging de hele kamer door, waardoor ik 'm met één knie tegen de aanrecht moest klemmen en 3. hij had een zijden of satijnen toplaag, wat inhield dat elke keer als ik er maar aan dácht het overhemd even los te laten, deze op de grond lag (wat zeker zo'n 25 keer gebeurde, daar ik ook al gebukt en met 1 knie geklemd tegen de plak aan stond). Ik begrijp de Amerikanen steeds beter, zodra we een vaste woonruimte hebben, zijn wij ook te herkennen aan wat overhemden aan de voordeur!

By the way; de meiden maken het erg goed, E. is nog steeds druk en de I-pad is inmiddels besteld, want met z'n vieren op 1 pc is wel erg 2010 !!

Pinksteren

op Nu.nl zagen we dat het zou gaan regenen op Pinkpop, maar hier is het nog steeds heel erg warm (zo'n 100 gr. F, 38 gr. Celcius). Gisteren voor het eerst heerlijk uitgeslapen, dus het klopt wel dat je er ongeveer een week over doet om die hele jetlag uit je lijf te krijgen. The Weather forecast (weersverwachting) hier zegt al dagen dat je moet 'slow downen en keep hydrated' dus dat is wat we doen; lekker rustig aan en veel drinken! Konden we vorige week zondag voor 12 uur nog geen flesje wijn kopen in de supermarkt, gistermiddag kregen we in dezelfde (!) supermarkt een glaasje wijn aangeboden om te proeven!! Dat smaakte prima!Maar eerlijk gezegd, we drinken niet veel alcohol hier. Bij ieder zwembad staat dat je geen alcohol mag meenemen of gebruiken en omdat we daar toch wel de meeste tijd doorbrengen, blijft het bij 1 wijntje tijdens het eten. Het is nog wel een hele kunst om Isa en Milou goed te laten drinken bij deze temperaturen, dus we zijn de hele dag in de weer met flesjes en drankjes. Wat dat betreft begrijp ik de Amerikanen nu wel een stuk beter, dat je ze vrijwel altijd met een flesje water ziet lopen.

Zaterdagochtend was gereserveerd om voor E. wat korte broeken te kopen, maar uiteindelijk gingen ook de meiden met een leuk zéér Amerikaans setje naar huis (zie foto!).
Zaterdagmiddag was er een BBQ van het appartementen complex waar we nu wonen; springkussen, hamburgers, ballonnen, ijs- en bellenblaasmachine. Volgens Milou leek het nog het meest op de Straatspeeldag :)   We hebben de middag dus wederom bij het zwembad doorgebracht (E. was zo moe, die viel al vrij snel in slaap) en 's avonds een nieuwe traditie gestart: eerst een spelletje rummicub met z'n allen en dan pas naar bed.

Vandaag dus Pinksteren, maar daar merken we weinig van. Er zijn wel enorm veel enorme kerken hier, maar alles gaat gewoon door; winkels open, het lijkt een doordeweekse dag. Wij zijn 'er op uit' getrokken naar Lake Conroe, iets ten noorden van The Woodlands. Eerst in een parkje aan het meer onze meegebrachte picknick genuttigd, maar daar was zoooo weinig schaduw en het water was zoooo troebel, dat we al snel naar het dichtbij gelegen Papa's on the Lake zijn gereden. Een soort hippe strandtent waar vooral veel Harley Davidson rijders en andere stoere lui komen. Maar helemaal te gek (en écht iets voor jou Rich!). Het zwembadje wat er was was alleen voor personen van 21 jaar en ouder, maar onder de waterval hebben de meiden zich koel kunnen houden. E. hield zich voornamelijk koel met blikjes bier van 750 ml. en voor de lekkere trek hadden we kitchen wings (het Engels leren van Isa gaat super goed, maar kitchen en chicken haalt ze nog door elkaar :))

Halverwege de dag was er een heel klein dramaatje; Milou was in het park op haar bril gaan zitten. Glas eruit en het titanium montuur volledig uit z'n modelletje.........ik zag me al dagen door heel Texas rijden om een brillendealer te zoeken die dit Europese merk ook kon maken, maar dan zie je weer waar je al die euro's voor hebt betaald; E. heeft 1 minuut gefreubeld en de bril was weer als nieuw! Milou heel blij ( want "het was mijn lievelingsbril!"), maar ikzelf was ook wel opgelucht.

op pad

we beginnen al aardig te wennen en het bevalt ons helemaal prima; Ewout werkt in principe 4 lange dagen (7 uur weg, rond 7 uur thuis), maar vrijdagmiddag is hij dan vrij. Zolang we nog niet in ons permanente huis zitten en er nog van alles geregeld moet worden, heeft hij ook de vrijdagochtenden vrij genomen, dus donderdagavond begint hier momenteel het weekend!
Vrijdagochtend eerst op weg naar de Social Secrurity Administration voor het aanvragen van een Social Secrurity Number; zonder dát kan je in de USA niets, dus het stond bovenaan ons lijstje. Ewout had het op zijn laatste reis in april al aangevraagd, maar werd nu (na ruim 4 wkn) gebeld dat ze zijn geboortebewijs niet konden lezen/ vertalen. Dus met z'n vieren (hier hebben we helaas nog geen lieve buuv, of opa's en oma's die even op kunnen passen) naar het bureau. Voor de meiden was het een hele nieuwe belevenis. The Woodlands ( = wijk waar we nu zitten) is wel het rijke deel van Houston, maar de SSA ligt dichter bij down town en je moet er ook zijn voor een soort ziekte-uitkering. Zo'n 95% van de mensen die binnen zat bestond uit > 200 kg wegende Afro-Americans, wat Milou dan ook luidkeels "Zoo Heeee" deed uitroepen toen een onbeschrijfelijke dikke mevrouw langs haar wilde lopen. Maar verder geen klagen; voor Ewout is z'n nummer nu rond en hij heeft vervolgens hier zelfs een bank rekening kunnen openen (zodat er ook salaris kan binnenkomen :)) en het nummer van Mirjam komt over 4 weken.

Vrijdagavond zijn we spontaan uitgenodigd bij Dick en Merel (Nederlandse collega van Ewout, die hier al 10 jaar woont) voor een BBQ. Heerlijke avond gehad, waarbij we een hoop do's and don'ts te horen hebben gekregen, terwijl de meiden zich kostelijk vermaakte met hun twee zoons, Tim en Bart, in het zwembad. Zoals jullie zien, we houden het best uit!

de kop is eraf...

vandaag als 'echte' Amerikanen de dag begonnen met een stuk joggen; na 4 dagen aan het zwembad en pizza's als lunch, moeten we uitkijken dat we ook niet op Amerikanen gaan lijken...
Isa en Milou met hun (school) gymschoenen aan, en Mirjam in vol tenue; eerst langs de brievenbus, waar onze eerste post was aangekomen. Twee kaarten voor de meiden van oma Tineke!
Daarna door het terrein af, maar dat valt nog niet mee. Er zijn hier nauwelijks voetpaden of zoiets als een stoep, waardoor het een soort 'off the road' run leek. Al gauw werd het ook te warm, de meiden te moe en zijn we terug naar ons appartement gerend voor wat te drinken en een duik.
Dat zwembad is echt helemaal top! Het ligt aan de achterkant van ons appartement en we zijn er binnen zo'n 30 seconde. Er staat een gas BBQ in de hoek, dus ook de avonden brengen we er al geregeld door.

Vanavond staat er echter pancakes op het menu voor de dames en voor Ewout en mij zalm op de BBQ, met een salade. Nou staat er in de keuken een automatisch blikopener, dus de maiskorrels voor in de salade zouden geen probleem moeten zijn.... Toch heeft het me zo'n 20 minuten gekost om de helf (!) van het blikje open te krijgen en het resterende deel met een vork open te purren; wat een onding zeg.
De enorme berg electrische apparatuur vraagt zo-wie-zo wat improvisatie; ik heb op de splinternieuw uitziende wasmachine van Wirlpool (bovenlader met een antiek inwendig draai-systeem) nog geen wasprogramma kunnen ontdekken dat langer is dan 35 minuten... en de stofzuiger (lijkt wel of ik niets anders doe dan het huishouden, maar niets is minder waar!) is een 30 kg zwaar ding op zo'n stok, ergonomisch erg slecht ontworpen....
Maar, ik doe alleen het hoognodige (en dat is na een week nog niet veel geweest) dus RSI zal ik er niet van krijgen.
Het is trouwens een kunst apart om leuk leesbare stukjes te schrijven op een PC die met z'n vieren wordt gedeeld,maar doe m'n best..... snel meer!

de eerste dag

Ondanks een ½ pilletje Melatonine (om de jetlag tegen te gaan) waren we allemaal om 6.00 uur wakker, dus een lekker lange eerste dag voor de boeg.
Het appartement waar we gistermiddag aan zijn gekomen is super; 2 slaapkamers, 2 badkamers, 2 inloopkasten (joepie) en een grote woonkamer, keuken en alles helemaal ingericht. Bedjes opgemaakt, tafel gedekt en welkomspakketje met zoutjes en drank stond klaar; hoe luxe wil je het hebben?! We moesten alleen de koffers maar uitpakken en gaan liggen.

Maar nog geen eten in huis, dus voor het ontbijt vandaag, moesten we de deur even uit. En dat is allemaal geen probleem. Om 7.00 kun je al lekker buiten de deur gaan ontbijten en dat hebben we dan ook heerlijk gedaan voor deze eerste dag. Daarna naar de HEB (een soort enorme AH) die iedere dag, dus ook op zondag van de hele dag en avond open is. Twee enorme karren vol gekocht met alle eerste benodigdheden; water, eten, wc papier en wat wijn en bier, maar die twee laatste was een misrekening; bij de kassa bleek dat op zondag pas ná 12.00 uur alcohol mag worden verkocht, dus die bleven bij de kassa achter ;(

Ook vandaag was het weer enorm warm en nog warmer dan gisteren, we hebben de thermometer op zo'n 104 gr. Fahrenheit zien staan, wat 40 gr. Celcius is!!! Dus het grootste gedeelte van de dag in de airco, of in het zwembad en vooral met dat laatste waren de meiden erg blij. Al snel hadden ze beide vriendinnetjes en hoewel ze nog niet echt Engels praten, zien we al wel dat de lessen die ze hebben gehad hen enorm helpt! Daarnaast gaat ook het zwemmen prima; Milou heeft in deze ene dag meer progressie gemaakt dan in alle zwemlessen die ze tot nu toe in V'burg heeft gehad ... en dat waren er heel wat.
Helaas viel onze geplande BBQ (zo'n gasding die bij het zwembad staat) in het water, want het was zó warm geworden, dat het later in de middag enorm begon te regenen, dus deze eerste dag hebben we heerlijk op ons appartement, garnalen met garlicbread en couscous salade gegeten. Morgen zal het vast weer droog en warm zijn.

4 juni 2011

de dag van vertrek!!
Vrijdagavond nog een afscheids BBQ bij El en Rich in de tuin gehad met beide families (en de nodige tranen), 's nachts heerlijk geslapen en 's morgens vroeg op, om om 8 uur met de (iets verlate) taxi naar Schiphol te gaan. Helaas geen foto's van het allereerste deel van de reis, daar de batterijen van onze beide (!) fototoestellen leeg waren! Je kunt niet alles regelen...
Bij het inchecken aan de KLM balie bleek dat 1 tas te zwaar was, en dus..... koffers open en overpakken. Maar bij nader inzien hielp dat weinig omdat we gewoon te veel tassen hadden; maar na bijbetalen (en wat vloeken) mochten we dan toch door. Op naar de douane; de meiden met hun eigen paspoorten en koffertje. Na nog snel wat batterijen te hebben gekocht, ons laatste buitenlandse geld (lees: geen euro's of dollars) in een bak voor SOS kinderdorpen te hebben gegooid en een snelle kop koffie op weg naar ons vliegtuig, een Boeing 747-400 genaamd Tokyo.

We vertrokken keurig op tijd en de vlucht was lang (haast 10 uur) maar 'vloog' om. En alle 'zorgen' vooraf, hoe we Ies en Lou een beetje een leuke reis konden geven, waren volledig ongegrond; we hebben de liefste meiden van de hele wereld gehad. Spelletjes gespeeld (PimPamPet en 'kruisje-nulletje' welke ze nog net voor vertrek van tante Yvette en oom Martijn hadden gekregen), filmpjes gekeken, nageltjes gelakt, vast gezeten op de wc (Isa :-( ) en pannenkoeken en allemaal lekkere hapjes gegeten. Milou heeft zelfs een uurtje geslapen. En voor we het wisten stonden we op George Bush International Airport te wachten tot we langs de douane mochten. Eémaal in het bezit van de juiste stempels hebben we nog even op de koffers staan wachten, maar daarna konden we de warmte in....pff wat was het warm zeg, zo'n 92 graden Farenheit (= 33 gr. Celcius), dus stapje langzamer en ons niet meer druk gemaakt. Bij het wachten op de huurauto viel Isa eindelijk in slaap, maar Milou was nog erg helder; de Chevrolet Camaro die er stond en waarvan E. zei dat hij 'm tzt graag zou willen kopen vond ze prachtig maar de huurauto die we uiteindelijk kregen (een Chevrolet Travers, 7 zitplaatsen, we hebben nog nooit zo'n grote auto gehad!) vond ze huilend "echt een héle stomme auto". Het was inmiddels 22.00 NL tijd en de meiden waren op... niet lang nadat we in de auto waren gestapt vielen ze dan ook heerlijk in slaap! Maar niet voor lang,..... want USA tijd was het pas 15.00 uur en we hadden nog een ½ dag voor de boeg.

nog 2 nachtjes.....

gisteren een hele productieve dag gehad met alleen maar leuke dingen..... Youri heeft na 4 jaar alle plinten in woonkamer en gang geplaatst (super!!) en daarnaast hebben we het hele huis geverfd en het verhuurklaar gemaakt.... heerlijke lunch van Marike, kinderen een beetje spelen op de straatspeeldag, en tussendoor alleen maar lieve mensen die gedag komen zeggen ..... wat hebben we het toch leuk hier!
Toch wat 'afscheid tranen' op de straatspeeldag, maar met een voldaan gevoel ons Movenpick bedje ingestapt; we zijn er klaar voor!