de dag van vertrek!!
Vrijdagavond nog een afscheids BBQ bij El en Rich in de tuin gehad met beide families (en de nodige tranen), 's nachts heerlijk geslapen en 's morgens vroeg op, om om 8 uur met de (iets verlate) taxi naar Schiphol te gaan. Helaas geen foto's van het allereerste deel van de reis, daar de batterijen van onze beide (!) fototoestellen leeg waren! Je kunt niet alles regelen...
Bij het inchecken aan de KLM balie bleek dat 1 tas te zwaar was, en dus..... koffers open en overpakken. Maar bij nader inzien hielp dat weinig omdat we gewoon te veel tassen hadden; maar na bijbetalen (en wat vloeken) mochten we dan toch door. Op naar de douane; de meiden met hun eigen paspoorten en koffertje. Na nog snel wat batterijen te hebben gekocht, ons laatste buitenlandse geld (lees: geen euro's of dollars) in een bak voor SOS kinderdorpen te hebben gegooid en een snelle kop koffie op weg naar ons vliegtuig, een Boeing 747-400 genaamd Tokyo.
We vertrokken keurig op tijd en de vlucht was lang (haast 10 uur) maar 'vloog' om. En alle 'zorgen' vooraf, hoe we Ies en Lou een beetje een leuke reis konden geven, waren volledig ongegrond; we hebben de liefste meiden van de hele wereld gehad. Spelletjes gespeeld (PimPamPet en 'kruisje-nulletje' welke ze nog net voor vertrek van tante Yvette en oom Martijn hadden gekregen), filmpjes gekeken, nageltjes gelakt, vast gezeten op de wc (Isa :-( ) en pannenkoeken en allemaal lekkere hapjes gegeten. Milou heeft zelfs een uurtje geslapen. En voor we het wisten stonden we op George Bush International Airport te wachten tot we langs de douane mochten. Eémaal in het bezit van de juiste stempels hebben we nog even op de koffers staan wachten, maar daarna konden we de warmte in....pff wat was het warm zeg, zo'n 92 graden Farenheit (= 33 gr. Celcius), dus stapje langzamer en ons niet meer druk gemaakt. Bij het wachten op de huurauto viel Isa eindelijk in slaap, maar Milou was nog erg helder; de Chevrolet Camaro die er stond en waarvan E. zei dat hij 'm tzt graag zou willen kopen vond ze prachtig maar de huurauto die we uiteindelijk kregen (een Chevrolet Travers, 7 zitplaatsen, we hebben nog nooit zo'n grote auto gehad!) vond ze huilend "echt een héle stomme auto". Het was inmiddels 22.00 NL tijd en de meiden waren op... niet lang nadat we in de auto waren gestapt vielen ze dan ook heerlijk in slaap! Maar niet voor lang,..... want USA tijd was het pas 15.00 uur en we hadden nog een ½ dag voor de boeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten