huishoudelijkheden

...en daar ben ik weer met de huishoudelijke rompslomp van de Bastian Family in Houston.
Net voor we hierheen zijn vertrokken hebben we van Merle op ons huwelijk het boek 'ik verzin dit niet' van Sylvia Witteman gekregen en het is één groot feest der herkenning; van de Campina schoolmelk in NL tot de alcohol gekte hier in de USA, als ik het lees, moet ik er heel hard om lachen, maar het klópt wel!

Vanmorgen stond ik op en wilde de vaatwasser uitruimen (die we gisteren voor het slapen gaan aan hadden gezet). Grote paniek!! Alles wat er in stond was (nog?) zó heet, dat ik werkelijk dacht dat er bij de benedenburen (we zitten 2-hoog) brand zou zijn er het alarm niet werkte. Ik begreep er werkelijk niets van! De wasmachine doet over het langste programma zo'n 35 minuten, de vaatwasser zou er toch niet langer over doen, dus na een hele nacht, zou het wel afgekoeld moeten zijn, zou je zo denken.... wat blijkt..... dat ding stond op 'plate warmer' en hield de hele vaat de hele nacht lekker warm. Weet niet of de vaatwasser hier ook wordt gebruikt voor aanvang van een groot diner of wat de werkelijke functie van deze knop is, maar zorg voortaan wel dat die niet aan staat.

De echte intimi weten heel goed dat ik, wat huishoudelijke taken betreft, heel weinig op m'n moeder lijk, en dat van alles wat er gedaan móet worden (dit is nl m'n enige echt taak in de USA :-)) strijken m'n minst favoriete 'taak' is. Maar E. maakt heeeele lange dagen en is met al die kreukelige overhemden toch minder in z'n element; dus vandaag stond het strijken van 2 (hele) overhemden op het program.
Bij ons eerste bezoek aan Houston in maart jl had ik al met een aantal (niet betaald werkende) Nederlandes dames gesproken en die vertelde allemaal dat ze het strijkwerk aan de deur van hun woonhuis hingen en voor $1 per stuk gestreken terug kregen. Toen vond ik dat nog rijkelijk overdreven, als je toch 'de hele dag niets te doen hebt', maar inmiddels weet ik beter!
De strijkbout, die hier in ons gemeubileerde appartement staat, is al een drama (morste steeds bakken water op m'n schone hemmetjes), maar was heilig vergeleken bij de strijkplank. Je zou zeggen, wat kan er mis zijn aan een plank???? Ik had het voor vandaag ook écht niet kunnen bedenken.
Maar deze plank was 1. veel te laag (en niet hoger te stellen) 2. veel te wiebelig en onstabiel en ging de hele kamer door, waardoor ik 'm met één knie tegen de aanrecht moest klemmen en 3. hij had een zijden of satijnen toplaag, wat inhield dat elke keer als ik er maar aan dácht het overhemd even los te laten, deze op de grond lag (wat zeker zo'n 25 keer gebeurde, daar ik ook al gebukt en met 1 knie geklemd tegen de plak aan stond). Ik begrijp de Amerikanen steeds beter, zodra we een vaste woonruimte hebben, zijn wij ook te herkennen aan wat overhemden aan de voordeur!

By the way; de meiden maken het erg goed, E. is nog steeds druk en de I-pad is inmiddels besteld, want met z'n vieren op 1 pc is wel erg 2010 !!