Verjaardagsfeestje Isa

weer een paar dagen verder, nog niets van alle 'defecten' opgelost, maar humeur weer stukken beter! :-)
Heerlijk weekend achter de rug. Vrijdagavond eerst met z'n viertjes uit eten geweest voor de verjaardag van Ewout, omdat we wisten dat dát er maandag niet van zou komen..... Bij een restaurantje waar we de allereerste avond na onze aankomst in juni ook zijn gaan eten. Mmmm was weer lekker, maar na al deze maanden tóch nog niet gewend aan de porties; hadden na een (Europees geproportioneerd) hoofdgerecht nog wel trek in een dessert, maar niet te gek. Dus, alle schaamte inmiddels voorbij, één chocoladetaartje besteld met vier vorkjes. En uiteindelijk nog maar de helft (!) op gekund met z'n vieren!!! Grappig toch?!

Zaterdag hadden we eerst de verjaardag van Dasja (dochter van Eliane en Thomas) die 3 jaar was geworden en 's middags vierde Isa haar verjaardagsfeestje. Zoals eerder vermeld wilde ze een "kook"feestje en uiteindelijk stonden we met 8 meisjes in onze keuken; té leuk! In groepjes van twee maakte alle meiden een gedeelte van de high tea die het uiteindelijke doel was. Kirsten en Olivia de scones, Marie-Carmen en Paola de cupcakes, Milou en Zita sandwiches met zalm en Isa en Daniella in chocola gedoopt fruit. E. en ik eromheen voor de eventuele assistentie, maar ik moet eerlijk bekennen, dat was nauwelijks nodig. Die meiden worden al zo groot, dat het lezen van een recept en afwegen van de ingrediënten gewoon vanzelf gaat en alles wat wij mochten doen, was na afloop de zooi opruimen. En niet alleen Ewout en ik, maar (nog belangrijker), Isa heeft een supermiddag gehad en was blij dat het feestje 'gewoon thuis mocht'..... haha, we zouden niet anders willen!
Zondagochtend kwamen Wendy en Dimitri (collega van Heerema) met dochtertje Jasmijn en zoontje Niek op de koffie. Ze zijn vorige week vanuit NL aangekomen in The Woodlands, en een uiterst gezellige aanvulling op onze sociale kring (moet oppassen wat ik schrijf, hahaha, want Wendy leest onze blog ook ;-)))

Maar goed, na hun bezoekje wilden we eigenlijk naar de Cavenders gaan waar we een verjaardagscadeau voor E. wilde gaan kopen (cowboy boots!). Wat schetst onze verbazing,... Milou vroeg of ze weer naar bed mocht!!! Twaalf uur 's middags! Maar goed alles om je kind blij te maken, dus wij onze plannen aangepast (lees: lekker even in de zon gaan zitten) en Lou naar bed, totdat ik haar ruim 2 1/2 uur later wakker heb gemaakt. Had eigenlijk al een lichtje moeten gaan branden, maar vervolgens zijn we gezellig naar de verjaardag van Dick (andere collega) gegaan voor een BBQ. Bij thuiskomst, meiden direct naar bed, en ook Ewout was hartstikke moe, dus om half negen lagen wij er ook in. E. was zó weg, maar nog voordat ik m'n ogen dicht kon doen (ik was helemaal niet zo moe), stond Lou huilend naast m'n bed met "zóóó'n oorpijn". Arm poppetje; hartstikke hoge koorts, oorpijn en ík kon alleen maar een flesje Otalgan druppels vinden met een houdbaarheidsdatum van 03/2010 (slik). Nou ja, je begrijpt, lekker onrustige nacht met zo'n koortsig meisje bij je in bed. Toen E. en ik vanmorgen eenmaal uit bed waren heeft Milou heeeeerlijk geslapen, totdat ze er weer uit moest voor het naar school brengen van Isa, huisarts en apotheek. Maar nu 's avonds na de eerste antibiotica shot, andere oordruppels (hatsjikidee, kassa $ 129.95!!) en een 'naar aardbeien smakende' pijnstiller, voelt Milou zich een stukje beter. Wel jammer dat nu ook de rest van de familie zwak, ziek en misselijk is....
Vanavond nog wel even een verjaardagsmaaltje met elkaar gegeten (gebakken vis, -aardappeltjes en broccoli, hmmm) en onze cadeautjes gegeven die we wél hadden gekocht; een cooler (soort houten bak, echt Texaans, voor het koelhouden van alle drankjes als we buiten zitten, foto volgt tzt) en een heuse 'vetput' voor de bitterballen die we zelf moeten gaan maken. Daarna ben ikzelf nog even heel snel boodschappen gaan doen, voor het geval we morgen allemaal écht ziek op bed liggen. Bij thuiskomst (20.15 uur!) was het al stil in huis en sliep pa met z'n meisjes. Snel nog even de blog bijwerken en dan ga ik erbij liggen.
En O ja, voor diegene die van de details houden; morgen komt er wéér een mannetje, want die eerste heeft het natuurlijk niet gefixed en de melk is nog steeds bevroren! En jawel, ik heb vier keer (!) de 19.95 van die website terug gekregen (helaas ivm de koerswisseling wel 4 maal 49 euro cent bij ingeschoten :-)) én Isa heeft vandaag haar spreekbeurt over de gevangenis gegeven en kwam thuis met een smile van oor tot oor!

nog even lekker mopperen....

" De eerste tijd in een nieuw land vind je alles prachtig, pas na zo'n half jaar word je kritisch en ga je mopperen, pas daarna je gaat aarden".
Bij alles wat je hier in de USA koopt, wordt gevraagd of je er een extra garantie bij wilt kopen; "for only 100 dollars you get a whole new bla bla bla, if there's ánything wrong the first year".
Wasmachine, koelkast, m'n Iphone (waar ik sinds 2 weken de trotse eigenaar van ben en direct verslaafd ;-)), navigatie in de auto, you name it en ze bieden er, buiten de normale, een éxtra garantie bij aan. En, voor best een behoorlijk deel van de aankoopsom. Als rasechte Hollanders trappen wij hier natuurlijk niet in.
Maar na deze eerste 7 maanden in het hart van de Amerikaanse economie, denken we wel te weten hoe die draaiende wordt gehouden; vooral baggerzooi verkopen, zodat je snel weer iets nieuws moet hebben....geld moet rollen. Er gaat (ongelogen!) geen week voorbij of er is hier iets kapot! Heb ik in het verleden m'n frustratie al geventileerd over de navigatie in de auto, die het 'dan weer wel, maar vooral niet doet', weet ik ongeveer 20 telefoontjes later, dat ik het van de lease maatschappij wel mag laten maken, maar dan moet ik wel naar een speciale garage, zo'n 40 miles verderop, m'n auto daar voor onbepaalde tijd achterlaten en op eigen kosten een huurauto regelen!! Ja, wat denk je nou zelf, dat ik Olms ben??! Dus, na het van me af te hebben geschreven, heb ik me er bij neer neergelegd en m'n ouderwetse wegenkaart maar weer naast de bestuurdersstoel gelegd.
Deze week twee nieuwe projecten.
Allereerst heb ik begin december (op verzoek van iemand) een naam van een Amerikaanse achterhaald via een Amerikaanse internet site, www.intelius.com (kon diegene niet vanuit NL doen en gaf mij weer een doel voor die dag :-)). Voor $1.99 kon je contactgegevens opvragen; fluitje van een cent, allemaal blij. Nooit meer aan gedacht, totdat ik van de week m'n creditcard afschriften voor het eerst sinds weken weer eens bekeek. Is er inmiddels door die intelius-site in zo'n vier weken tijd al 4 keer $19.95 afgescheven!! Zomaar, zonder toestemming! Eerst de ING gebeld (die er afgelopen week juist een aantal keren uitlag met z'n internet) en daarna boze mailtjes naar Intelius..... Thank you for contacting customer support,.... maar nee, ze konden écht geen geld terug storten, hoewel ze ook niet wisten waarom het was afgeschreven (hmhm),......ze konden me wel 'gratis' 6 extra zoek opdrachten geven..... 'ik wil geen zoekopdrachten! ik zoek niemand meer! ik wil m'n geld terug!'......... pas nadat ik heb gedreigd er een legal case van te maken (stoer hé, per email), konden ze twee keer $19.95 terugstorten (hoezo nu wel?). Heel even dacht ik nog, nou da's beter dan niets, maar snel hervond ik mijzelf en hup daar ging weer een boze email. Drie dagen én vele emails later, heb ik de belofte dat ik alle vier keer $19.95 terug krijg! Joepie, ben benieuwd hoe lang dat gaat duren!
Mijn tweede 'ik ga er wel even achteraan' projectje deze week is onze koelkast. Splinternieuw gekocht toen we hier in juli kwamen wonen. Zo'n hele grote Amerikaanse. Geen extra garantie gekocht, want die doen het in Europa gemiddeld toch ook wel meer dan 3 jaar. Maar hier niet hoor,....hoewel, hij doet het juist heeeeel goed. De temperatuur in het koelgedeelte is sinds twee dagen niet bóven het vriespunt te krijgen; werkelijk alles is bevroren! De melk, het fruit, groenten, drankjes en de eieren (was best een gekke gewaarwording, een 'bevroren' eitje kapotslaan voor een hartig taartje). Dus eerst bon erbij zoeken, vervolgens bellen met de winkel waar die gekocht is, door een 15 minuten lang menu heen praten (wel weer handig: niet, druk nu 1 of 2, maar gewoon met stemherkenning) daarna een heus persoon aan de lijn die werkelijk álles moet weten. Telefoonnummer van de koper (was E. dat nou, of toch ik??), winkel waar die gekocht is ('maar daar bel ik toch mee??'), aankoopbedrag, datum, nou ja, noem maar op. Maar aan het einde van deze wederom 'zinvol besteedde ochtend' heb ik wel een afspraak dat er over twee dagen een monteur langskomt; "between eight and one mem" dus dat is weer een ochtend voorbij en tot dan, 's nachts de stekker maar uit de koelkast, zodat ie rustig 'af kan koelen' tot een normale temperatuur.
Daarnaast deze week ook de buitenverlichting voor de tweede keer kapot gegaan én de printer heeft kuren. Hoewel, die laatste hebben we nog uit NL hebben meegenomen, dus dat telt niet echt!
Volgende keer weer wat vrolijkers ;-))

Never a dull moment....

Van de week kreeg ik een mailtje van één van jullie met de vraag of het wel écht allemaal zo leuk is als ik op de blog doe voorkomen en of het hier nou nooit eens een keertje gewoon lekker saai is......
Nou, ik moet heel eerlijk bekennen, de enige die het misschien soms een beetje 'saai' vindt, ben ikzelf! De meiden zijn inmiddels helemaal gewend op school, hebben leuke vriendinnen en maken lange dagen, met Nederlandse- en Engelse bijles, streetdance en tegenwoordig ook pianoles (zodat onze piano eindelijk na al die jaren tóch nog gebruikt wordt!). Ze zijn blij en vrolijk en vinden het leven hier allerminst saai. En Ewout heeft het door de week vooral druk met zijn project, incl. lastige opdrachtgever en dat zou van hem soms wel wat saaier mogen. Maar inderdaad, ikzelf ben af en toe nog steeds een beetje zoekende naar een zinvolle daginvulling..... M'n dagen gaan op aan het halen en brengen naar school, sport en andere activiteiten van de meiden (het zélf sporten zit er deze week niet in, nadat ik afgelopen zondag bij het frisbeeen -op hoge hakken- door m'n enkel ben gegaan.... waarna m'n vader via de mail vond dat ik me eindelijk maar eens moest gaan realiseren dat ik haast 45 ben!!). Verder ben ik druk met het onderhouden van de contacten met jullie allemaal en ons 'nieuwe' sociale netwerk en natuurlijk onze gasten. We hebben in het afgelopen half jaar 6 keer logees gehad. Allemaal waanzinnig gezellig en we zouden écht niet anders willen (écht niet!!), maar het ontregelt wel je toch al minimale ritme (er wordt niet meer gesport, dagtripjes tijdens schooltijden, kids laat naar bed, enz). Daarnaast het huishouden (waardeloze hobby!) en nog steeds het zoeken en oplossen van allerhande kleine huishoudelijke dingetjes..... Vorige week had ik bijvoorbeeld 'even snel' een hakkenbar nodig voor het verzolen van mijn laarzen; eerst gezocht op internet waar dat zou kunnen, maar websites zijn hier niet allemaal even makkelijk uit te pluizen, dus toen gevraagd aan één van de Nederlandse dames. En die wist er wel éen! Adres genoteerd, even gecheckt op internet en het leek te kloppen, vervolgens ingetypt op m'n Amerikaanse Tomtom (die het voor de verandering een keertje wél deed), er in 20 minuten naar toe gereden en vervolgens nóg 20 minuten daar rond gereden omdat ik echt nergens ook maar iets kon vinden wat op een hakkenbar of schoenwinkel leek. Dus onverrichtte zaken weer naar huis. Volgende dag loop ik toevallig in een ander winkelcentrum waar ik een hakkenbar zie, maar heb m'n laarzen natuurlijk niet bij me. Dus dag erop weer terug mét laarzen en twee dagen later weer, om ze op te halen. Als je daarbij bedenkt dat je hier niet even winkel in- en uitwipt, maar je voor zo'n tripje snel 2 uur kwijt bent, begrijp je dat m'n dagen snel gevuld zijn....m'n laarzen zien er weer tiptop uit, maar om nou te zeggen dat zo'n dagje me voldoening schenkt......nee!
Waar ik wel erg van geniet is alle 'quality time' die ik met de meiden en Ewout doorbreng en het feit dat er dan ook echt alle tijd is voor álles. Mijn eigen dingetjes (sporten, huishouden, sociale contacten en sinds kort wordfeut ;-)) heb ik al gedaan als zij op school/ kantoor zitten, dus door de week als school uit is, lezen, spelen en knutselen we wat af (als we niet in de speeltuin zitten op een picknickkleedje, want het lijkt hier nog steeds gewoon zomer met rond de 23 graden!). En ook in de weekenden proberen we écht allemaal leuke dingen te doen... Zodat we niet over 2 1/2 jaar terugkomen en alleen elkaar, ons huis en de achtertuin hebben gezien.
Daarnaast is hier het afgelopen jaar niets op de automatisch piloot gegaan.... alles doe je voor een eerste keer en dat maakt je enerzijds veel bewuster van dat wat je doet en anderzijds kost het best veel tijd en energie. Bedenk daarbij dat het bijhouden van een blog, maakt dat je alle, ook kleine, anekdotes probeert te onthouden, en het leven ziet er een stuk spannender uit (en is ook leuker!) dan je in eerste instantie dacht!
Vorig weekend stond bijvoorbeeld het gevangenis museum op het programma.... Isa moet binnekort voor het eerst in haar leven een spreekbeurt houden en haar al jaren bestaande fascinatie voor gevangenissen kan dan nu eindelijk worden omgezet in iets 'tastbaars'. De hele week was het tijdens het avondeten al 'praatje' gevangenis en alles is besproken. Van rechters, de jury en jeugddetentie tot vrouwengevangenissen en ook de doodstraf... want de gevangenis waar we heen gingen in Huntsville, is de enige gevangenis in Texas waar nog met enige regelmaat geëxecuteerd wordt. Milou is dan nog wel een beetje klein voor deze zware kost, maar met de inmiddels dus 9 jarige Isa is het erg 'leuk' debatteren over zaken zoals de doodstraf en het verschil tussen NL en de USA.

Komend weekend gaan Ewout en ik naar een Trucks Monsterjam in down town Houston. Je weet wel, zo'n show waarin hele grote auto's over nog grotere auto's rijden (écht iets voor mij dus, haha).... maar wel gaaf en dus stoere boots aan, cowboyhoed op en opgaan in de Amerikaanse meute! Het weekend erop houdt Isa haar verjaardagsfeestje voor haar vriendinnetjes ('gewoon' on-Amerikaans lekker thuis, high tea maken), weekend daarna gaat Ewout racen met wat mannen op een circuit en het weekend daar weer op geven we een heus feestje bij ons thuis!!! We zijn op die datum met z'n vieren bij elkaar exact 100 jaar, en hoewel jullie (onze familie en vrienden) dan ver bij ons vandaan zitten, voor ons voldoende reden om de ballonnen en slinger weer eens op te hangen en onze 'nieuwe' vrienden en vriendinnen uit te nodigen!! En mocht iemand van jullie ook trek hebben in een borrel..... het logeerbed is nog vrij en je bent waanzinnig welkom!! Wie eerst komt, eerst maalt!
Zoals je ziet Nancy, never a dull moment, maar daar doen we dan alle vier ook erg ons best voor.

Isa 9 jaar!

Het is al weer een week geleden, maar we hebben onze eerste verjaardag in de USA gehad.....
Isa had er al dagen naar uitgekeken en alles tot in de details uitgedacht.
Als traktatie voor school wilde ze zelf cakejes bakken en die als gezichtjes versieren.....en hoewel je denkt dat de cupcakes hier vandaan komen, wordt zoiets homemade hier nooit getrakteerd, omdat dat op de public scholen niet mag.....alleen gekochte dingen mag je trakteren 'je zou er anders toch eens ziek van kunnen worden...'. Maar goed bij 'ons' op school mág het wel, maar gebeurt het nooit, dus het was een daverend succes! Daarnaast wilde Isa graag op haar verjaardag zelf bij de Cheesecake factory gaan eten en zo geschiedde. Inclusief toe te zijn gezongen door drie obers!! Zaterdag wilde 'mevrouwtje' thuis taart eten met onze 'Amerikaanse familie', Marco&Jutta, Petra&Jeroen met kids en Eliane&Thomas met kids en volgende week een feestje voor haar vriendinnetjes; zelf een high tea voorbereiden en dan, nog leuker, samen opeten. Had eerst geprobeerd dat in een soort kinderkookstudio te regelen, maar de enige hier in de omgeving was er net mee gestopt en de andere vroeg $69 per kind, en daar kunnen we thuis héél veel lekkere en leuke dingen voor maken.... dus schortje om en we doen het lekker in onze eigen keuken. Plek genoeg! Afgelopen zondagavond bedacht Ies nog dat ze eigenlijk ook (maandagmiddag!) op de NL school wilde trakteren (had ík natuurlijk ook wel kunnen bedenken!!), en daar wilde ze een soort fototoestel uitdelen.... gemaakt van een plak koek, een lolly als drukknopje en een opgerolde drop als lens. Best creatief natuurlijk, ware het niet dat er hier in de USA geen ontbijtkoek te krijgen is.... Dus moeders op maandagochtend naar het Nederlandse winkeltje in Old Town Spring (ondanks weerswaarschuwingen in verband met enorme regenbuien en tornado's!) en daar een pak AH ontbijtkoek meegenomen. Je ziet nu wel; ook zónder betaalde baan kan je het heel druk hebben met níets!!! Maar goed, alles voor je 'kleine' jarige prinsesjes.... en het resultaat was dan ook een hele blije Isa.
Op de 12e zelf hebben we eerst met z'n vieren heerlijk ontbeten in een ruim versierde keuken; alle kaarten lezen (super bedankt allemaal!!!) en de cadeautjes uitpakken. Een boek, nog een boek, oorbellen, speciale handdoek voor om haar nét gewassen haren ("ik haat natte haren!!") en geld. Want van ons kreeg ze een halve Ipod Toutch met bijbehorend hoesje van Milou, maar de andere helft moest ze dus nog wel bij elkaar sparen. En dat is haast gelukt met al het geld dat ze heeft gekregen! Namens Isa iedereen bedankt voor alle kaarten, pakjes en sms-jes/mailtjes (op mijn telefoon), die je in het vervolg dus ook naar Isa's adres kunt sturen ;-)

Happy 2012!!

De afgelopen weken zeggen we het regelmatig tegen elkaar: "we hebben niet veel aan ons leven, maar we proberen er in ieder geval wat van te maken.....hahahaha "

Nadat Milou bekomen was van haar griepje hebben we de eerste week van de Kerstvakantie lekker in-en om het huis doorgebracht,....'s ochtends zwemmen in het enige overdekte zwembad wat the Woodlands rijk is, maar waar het met zo'n 15 bezoekers wel heerlijk rustig was. Een dagje in down town Houston naar het Science museum geweest, waar we naast een écht mummie, ook gezien hebben hoe het in de gas- en olie industrie hier allemaal werkt. Direct een jaarkaart gekocht (die iedereen die bij ons langskomt kan lenen ;-)) want ook de vlindertuin en de dino's waren erg gaaf. Op Kerstavond hebben we samen met Marco en Jutta heerlijk hier thuis gegeten (voor diegene onder jullie die écht alles willen weten: brisket, met rozemarijn aardappeltjes, en 'met gegrilde groente' gevulde tomaat en salade en als dessert een door Jutta gemaakte 'pudding' van roggebrood, bessengelei en slagroom, waanzinnig lekker!!). Daarna een 4 uur durend potje Monopoly, wat uiteindelijk door ons financiële wondertje Isa is gewonnen.
Eerste Kerstdag stond natuurlijk in het teken van de komst van El, Ries, Kiki en Loeki. Ze waren gelukkig als een speer door de douane heen en vervolgens rende Kiki zo in de armen van haar grote vriendin, Milou. Meiden helemaal blij en de papa's en mama's niet minder. We hadden de middag ervoor nog net op tijd bedacht dat El en Rich op deze 2e Kerstdag exact 20 jaar bij elkaar waren, en vervolgens er een passend spandoek bij gemaakt. Kerstmutsen erbij op en je begrijpt, het was een leuk plaatje!

Bij ons thuis aangekomen waren onze meiden niet meer te houden en wilde nu éindelijk al die cadeautjes onder de boom uitpakken en zo geschiedde. Inclusief een kaart voor tante El, waarin ze officieel na twintig hele jaren, eindelijk ten huwelijk werd gevraagd door Ries!! Je kunt je voorstellen, de 'niet waterproof' make-up hing op onze wangen...., maar mijn (door El op 21-4-2011 gevangen) bruidsboeket, heeft wel z'n werk gedaan en we hebben weer een feestje in het vooruitzicht!
De week hebben we doorgebracht met alleen maar leuke dingetjes; Milou en Kiki hebben uren 'koninginnetje en prinsesje' met elkaar gespeeld, Isa mocht een dagje mee met tante Ellen en mijzelf om te shoppen bij een outlet, dagelijks werd door alle meiden een hiphop dansje geoefend, een dagje naar Old Town Spring, de meisjes hebben een kerstboomkoek gemaakt, de mannen zijn een dag met Marco gaan schieten op een schietbaan (en kwamen enthousiast als kleine jongetjes én met een redelijk borreltje op weer thuis) en ze hebben een dagje een Harley gehuurd (zie ook video linker kolom), waarna we met z'n allen (zij met de motor en de dames met de auto erachteraan), heerlijk in het zonnetje hebben gezeten bij 'Papa's on the Lake'. En donderdag naar de Polar express ( http://www.texasstaterr.com/ ). Ruim 2 1/2 uur rijden richting Dallas in Palestine, en daar, met z'n allen in pyjama, een treinrit gemaakt van een uur, zoals ook in de (hier in de USA zéer bekende, maar door ons nooit eerder gekeken) film The polar express. Warme chocolademelk, koekje, belletje (zie de film!), Santa Claus erbij en de ondergaande zon,....wat heb je nog meer nodig om het gezellig te hebben??? Daarna natuurlijk nog wel 2 1/2 uur terugrijden, maar toen waren alle kleine dametjes lekker onder zeil.

Voor de jaarwisseling hadden we hier vier bevriende stellen (incl. kinderen en op bezoek zijnde grootouders) uitgenodigd, dus met El en Ries erbij, was het wederom een gezellige boel. s' Middags eerst met Ewout appelflappen gebakken (vlgs 'oma de Ridders' recept!) en 's avonds heel relaxed.  Het is hier weer prachtig weer (zo'n 23 gr C overdag) en zodoende konden we tot diep in de nacht met alleen een vestje heerlijk buiten blijven staan. Niet dat dat écht nodig was, want vuurwerk mocht er niet worden afgestoken ivm de nog steeds aanhoudende droogte, maar het gaf wel een heerlijk zomers tintje aan onze eerste Amerikaanse jaarwisseling. Zo zomers was ook nieuwjaarsdag! Na eerst heerlijk te hebben uitgeslapen (lagen er dan ook pas om 3.30 in, gaap), hebben we een alternatieve nieuwjaarsduik in ons eigen (héle) koude zwembad genomen (zie video) en vervolgens met z'n achten uren in de heerlijk warme hottub doorgebracht! Wat een topdag en perfect begin van 2012!