Good old Texas

Wat hebben we allemaal weer beleefd in 'Good old Texas'?
Allereerst een hoop héérlijk weer, zo rond de 27 graden, nog niet te vochtig en na haast alle seizoenen hier te hebben gehad, lijkt dit dus eigenlijk het perfecte seizoen.
Oma Tineke zit iedere ochtend heerlijk in de tuin te genieten van de vogels en de natuur en wij draaien onze schemaatjes. Donderdagavond kwam het hele team van Ewout bbq-en, hoewel hij zelf nog onderweg terug was van drie dagen Corpus Christy, maar gelukkig, na het eerste biertje haakte de gastheer ook gezellig aan.

Vrijdag was in alle opzichten een Goede vrijdag en heerlijk in- en rond het zwembad gehangen, met 's avonds een hapje en een borrel. Zaterdag wederom naar het Brazos Bend state park, waar we afgelopen zomer met de camper ook geweest waren. Zagen we toen maar één miezerig krokodilletje op zo'n 100 feet afstand, nu konden we de tel al snel niet meer bijhouden; krokodillen (op aaibare afstand, maar dát deden we natuurlijk niet, want het waren wel wílde en ze worden niet bijgevoedt!), enorme schild- en gewone padden en de prachtigste vogels, gewoon vrij in de natuur. Een prachtige wandeling gemaakt en daarna een picknick in een aanliggend stuk park (maar wel blijven opletten, want er staan geen hekjes tussen al die beesten en ons kleedje). De terugweg ging via Galveston (aan de Mexicaanse golf kust) en een heerlijk visrestaurant daar in de haven.

paasbrunch

het gouden ei bevatte één dollar!

Pie Heaven

Tweede Paasdag bestaat hier niet, dus we moesten het hebben van de zondag; we hadden een paasbrunch bij ons thuis, met Marco en Jutta en Petra en Jeroen, incl. Pim en Noor en hun opa en oma. De heerlijkste gerechten gegeten, bubbeltje erbij en hup de pool maar weer eens in. Voor het eerst in hun leven hebben de meiden eieren gezocht in hun bikini; en geen chocolade, want die zouden de 10 minuten in de tuin niet overleven. Nadat iedereen weg was, ben ik heeeel even de hangmat ingedoken, omdat ik me niet zo lekker voelde (is één glaasje dan toch teveel?) om vervolgens ongeveer pas woensdag weer wakker geworden! Een griepje, maar heb me zelden zo slecht gevoeld; Ewout heeft de meiden van school en naar de sport moeten brengen en gelukkig was oma er, zodat er iedere avond gekookt werd! Woensdagmiddag kwam ik weer een beetje bij de mensen en zodoende kon de zakelijke trip van Ewout naar New Orleans én ons gezamelijke gezins tripje vanaf vrijdagmiddag naar Austin gewoon doorgaan (hoewel, het is inmiddels zondagavond, we zijn weer op de terugweg en helemaal koortsvrij ben ik nog steeds niet). Maar leuk hebben we het wel gehad! Een lieflijk hotel in Wimberley (nét buiten Austin) waar we de twee nachten logeerden en zowel zaterdag als zondag de stad in. Op de heenweg de heerlijkste pecan-taart (locale delicatesse) tot nu toe gegeten bij Royers round top café of tewel, Pie Haven! Het is dat we gelezen hadden dat het daar was, want van de buitenkant hadden we nooit gedacht dat zich daar uberhaupt levende wezens in zouden kunnen bevinden.....Zaterdag kwamen we bij toeval in een jaarlijkse oude auto parade terecht, met de geweldigste bijzondere zelfgemaakte auto's, die hier allemaal gewoon op de openbare weg mogen rijden. Austin is de hoofdstad van Texas en zo-wie-zo een hele relaxte (studenten) stad; beetje hippie gevoel en veel bijzondere figuren, zeker met zo'n autoshow. 

Cayman boots E.

Ewout heeft tot zijn grote vreugde ook eindelijk heuse Cayman (= krokodille leren!!!) laarzen gekocht (wilde eerst schrijven 'op de kop getikt', maar dat dekt de lading niet helemaal, slik), dus nu alleen z'n Texaanse rijbewijs nog en hij krijgt zo een greencard (als hij zou willen dan, hè!).
's Avonds lag ik weer met onze twee kipjes op stok en hebben Ewout en Tineke onder het genot van wat shusi en een wijntje genoten van het prachtige uitzicht vanaf ons terras.
Zondag eerst ontbeten in Austin (ik weet dat ik veel over eten schrijf, maar hier hadden ze écht waanzinnig lekker pecan-banana bread!!) en omdat het enorm waaide (hoorden via Nederland dat er orkaankracht in Dallas was) zijn we daarna het Museum of Texas history ingedoken (niet wetende dat het 'bij jullie' museum weekend was ;-)). Drie uur later het museum weer uitkomend, weten we weinig meer over de échte geschiedenis van Texas (heb er bijvoorbeeld geen Indiaan, de orginele bewoner van hier, gezien!), maar was het één grote PR show, van hoe geweldig Texas en de Texanen zijn; "wat was het eerste woord gesproken op de maan?", "waar kwam de uitvinder van de eerste chip vandaan?" en ook de al vaak gehoorde uitspraak "You can all go to hell, but I will go to Texas" ontbrak hier niet! Al met al, een heerlijk patriottistische afsluiting van een gezellig weekendje weg én het bezoek van oma Tineke. Die vertrekt maandag weer naar Nederland. En nu maar hopen dat we er bij thuiskomst niet achterkomen dat ons tuinsetje is weggewaaid (want alles hier is groter, en ook een 'beetje' wind, kan zomaar een orkaan blijken te zijn).