and the Oscar goes to.......

op weg naar school

Ik heb het al eens eerder gezegd en ik blijf erbij; voor al diegene die het niet lukt om hier langs te komen (en let wel, dat ligt aan jullie, want iedereen is welkom!), kijk naar "the Truman Show" en je weet voor 80% hoe het er hier aan toe gaat. En hoewel alles went en we zelf al die perfectie soms niet meer zien, zijn er toch ook nog best heel wat momenten dat we ons realiseren dat we hier toch wel een heel bijzonder leven leven. Als we 's morgens door het bos naar school fietsen, tientallen vlinders om ons heen (was het niet zo mooi, zou je denken dat het een plaag is), heerlijk zonnetje en een beetje keuvelen wat de dag ons zal brengen. Of als ik op een regenachtige dag bij de kassa van de HEB (supermarkt) sta, m'n boodschappen wórden ingepakt en er zelfs iemand van het personeel mét paraplu meeloopt naar de auto, zodat mevrouw maar niet nat wordt!! Ik had het in NL allemaal maar rete overdreven gevonden, maar hier,.....normaalste zaak van de wereld! Zelfs wij vieren lijken de perfecte figuranten in onze eigen film; afgelopen vrijdagavond was er een heuse Music Recital bij de meiden op school en wie speelde daar na 6 maanden (!) pianoles 'Love Somebody' voor een hele zaal publiek??? Isa! Apetrots en zijzelf niet minder!

generale repetitie; Isa met haar vriendinnen

onze kleine 'Tomboy'

Zaterdag zijn we naar Touch a Truck geweest, een spektakel waarbij de naam voor zich spreekt; brandweerauto's, ambulances, een schoolbus (waar Milou 'nou eindelijk wel eens in wilde'), enorme grote trucks en een waanzinnige FBI bus, die wordt gebruikt bij 'geheime' klussen. Overal mochten de kids (én papa!) op-, aan- en in zitten. Zo niet 's avonds (haha) toen Ewout voor het eerst sinds tijden weer eens naar de kroeg ging met wat gezellige mannen!

eigen gedicht van Isa

Moederdag was een heerlijke dag; ik ben verwend met twee vertederende tekeningen/ gedichten van de meiden, twee armbandjes en écht waanzinnig lekkere Godiva bonbons. Vrijdagochtend hadden we al muffins for mom op school gehad en thuis kwam er zondag, in de schaduw in de tuin, nog een heerlijk ontbijtje achteraan. Einde van de middag waren we met nog een paar andere stellen uitgenodigd bij Caren en Hein om onder het genot van een spare rib en een drankje hun nieuwe tuinset in te wijden. Hier lijkt er altijd wel een reden voor een feestje ;-) Alle kindjes in het zwembad, ouders er gezellig omheen, als dát geen filmset is......

Maar er moest maandag ook weer gewerkt worden, Ies en Lou voor de laatste 10 dagen naar school en ikzelf moest de tuin in, om oneindig veel kuub mull uit te strooien (maar eerst moesten die enorme zakken gekocht worden, dus je begrijpt, geen ymca, ik had al genoeg zweet op m'n rug!). Dinsdagavond wederom een reden voor een gezellig etentje; Wim en Regine (een NL stel dat hier met hun twee tiener dochters ws in augustus komt wonen) waren voor een oriënterend bezoek in The Woodlands, hadden mij via deze blog gevonden én geschreven en kwamen langs. Evenals Petra en Jeroen met Noor en Pim, die ze (nog meer dan wij) konden vertellen over het Amerikaanse schoolsysteem. BBQ weer aan, kinderen in het zwembad en wij onze ervaringen gedeeld. En dán realiseer je je toch weer wel wat een waanzinnig bijzondere tijd we hier hebben! Dus vandaag daar maar weer eens extra van genoten (dank Soof!); onder de parasol aan de rand van ons zwembad lekker in m'n eentje in de tuin geluncht met sushi, koffie en wat water, boekje erbij, en opslurpen die beelden en geuren..... voor we het weten is de film weer afgelopen.

wat een leven!!