Roadtrip door California (deel 2)

Zondag 29 juli: Vandaag eerst maar eens lekker uitgeslapen. Gezellig met z'n allen ontbeten met gebakken eieren met spek tussen onze twee RV's in, en daarna rustig aan alles weer inladen en vastzetten. Nog even een paar inkopen gedaan en daarna zo'n 200 mile voor de boeg, richting Sequoia National Park. De dagen onderweg rijden we met beide campers apart. Wij hebben onderweg langs een desolaat stuwmeer geluncht met een lekker broodje kip. Eèn lade van de kledingkast in onze RV was onderweg opengegaan, waardoor de deur naar het slaapgedeelte én (nog belangrijker) het toilet met geen mogelijkheid meer open kon. Maar gelukkig zat het achterraampje niet op slot en konden we Milou door het raam naar binnen tillen en zo eindelijk onze blazen legen... Het laatste stuk van de ruim 6 uur rijden was vooral enorm stijl, hoog en heel smal. we reden het Sequoia en Kings Canyon National park in, waar onze camping was en gelukkig nèt voor de schemering kwamen we er aan. Snel vuurtje opstoken en eten maken (lekker hamburgers!), want buiten dat er geen electra voor de campers was, was er op het hele park ook geen enkel lampje! Geen douche, geen water, eigenlijk alleen een plekje met een picknicktafel en een circel waar je een kampvuurtje mocht maken. Een groot verschil met onze vorige camping, waar er zelfs internet en een wasmachine was. Wat er hier wel weer waren, waren bruine beren! Dus al het eten in speciale metalen berenkasten (die er dan wél weer stonden) en maar hopen dat die beesten geen honger hebben. Toen het kampvuurtje uitging was het dus ook wel tijd om lekker gelijk met de kinderen te gaan slapen. Toch best wel een spannend idee, die beren.
Maandag 30 juli: heerlijk met z'n allen tussen de hoge bomen ontbeten en vervolgens met een shuttle busje dieper het park in, naar de hoogste Sequoia boom gaan kijken. Isa was niet helemaal lekker en heeft onderweg in de bus gespuugd, maar dat weerhield haar én ons er niet van een heel goed stuk te lopen door de prachtige, ruim 2000 jaar oude, beboste omgeving. Uiteindelijk gingen Karin, Mirjam en de kinderen weer terug richting RV en liepen Mark en Ewout nog een heel stuk door. Na een hele lange busrit terug richting camping (even onderbroken door een heerlijk ijsje) komen de mannen uiteindelijk maar een klein  uurtje later ook aan en wordt de bbq weer opgestookt; vanavond rap's op het menu, met door Isa zelf gemaakte quacamole en kip. Als toetje marsmellow's op de bbq en wederom lekker op tijd naar bed. Spannend detail: als Karin en Mirjam (in de twee afzonderlijke campers) vrij laat nog liggen te lezen in bed, horen we een groep Nederlandse jongens dichtbij gillen dat ze een beer zien!
Dinsdag 31 juli: het ontbijt met gebakken eieren en spek was vandaag gemaakt door Tim en Isa, dus er werd extra van genoten. Moeders mochten nog even hun boeken uitlezen, terwijl de mannen met de kinderen naar een dichtbij gelegen beekje gingen, wat uiteindelijk helemaal geen beekje blijkt te zijn. Waar het, in onze reisgids, 'kindvriendelijke' van deze camping uit bestond (zonder douche, speeltuin, zwembad, warm water) weten we na anderhalve dag nog echt niet! De mannen en Isa en Tim maakte zich na het hele ochtendritueel klaar voor een hike (dus voorla veel water, repen, bananen, en het fototoestel mee) en Lize, Milou, Karin en Mirjam bleven lekker in- en om de camper. Beetje gelezen, quesadilla's gemaakt op een (door vrouwenhanden) hout gestookt vuurtje, afgewassen met koud water en houtjes gesprokkeld voor het avondeten. Net voor het avondeten kwamen de vaders met de twee 'oudsten' helemaal moe en voldaan terug van een 6 miles hike. Ze hadden enorme rotsen beklommen en een hert gezien van zo'n 20 feet afstand. Het enige wat nu nog ontbrak, was het zien van een beer, voordat we weer verder konden trekken naar een volgend park. Een beetje baldadig gilden we dat we óp zouden blijven totdat we een èchte beer hadden gezien en na een heerlijke bbq en het in bed leggen van de kinderen, staken we het kampvuurtje dus nog maar eens op (met een boomstam groter en dikker dan Isa) en gingen er, onder het genot van een glaasje limoncello 'lekker voor zitten'. En hoewel dus heel erg op gehoopt, kon de schik ècht niet groter zijn, toen we rond 21.30 uur een echte zwarte beer (ter grootte van een groot kalf) op maar zo'n 10 feet (= 3 meter!!!) bij ons vandaan zagen!! Dikke stress!! Mirjam zag 'm het eerst, riep "d'r zit er daar echt één!!!", Karin gilde "ín die camper!!" en weg stoven de dames! Ewout klapte hard in z'n handen, waarop de beer zich heel relaxed omdraaide, Mark begon luidruchtig met een lepel op een pan te slaan (zoals ons ook in de folders werd geadviseerd) en "bear!, bear!" te roepen en dat was het laatste duwtje in de rug, die Yogi nodig had om rustig weg te rennen. Achter ònze camper langs (whaaa de deur staat nog open!!) en verder het park op. Inmiddels was de rest van het park ook gealarmeerd en hoorde we overal potten en pannen en fluitjes en zagen we al snel tientallen zaklantaarns rond schijnen. Zo, dát was pas spannend,..... En hoewel we vervolgens eigenlijk nog een beetje hoopte dat de beer nóg een keer terug kwam (want door alle opwinding hadden we natuurlijk geen foto gemaakt als 'bewijs'), bleef hij weg en zijn we na wat mooie verhalen en het likken van onze wonden (Karin had bij het wegrennen nl haar knie enorm hard gestoten) lekker bijtijds onze camper ingedoken. Heel veel spannender kunnen we het niet hebben, dus tijd om maar weer eens door te rijden naar een volgend park!