zaterdag 2 februari 2013

weekendje weg

,... en toen was het tijd om er heerlijk een paar dagen tussenuit te gaan. In augustus hadden we al geregeld dat we met 9 dames van donderdagmiddag tot maandagochtend met een cruiseschip richting Cozumel, Mexico zouden gaan en zo geschiedde. Mannen volledig geïnstrueerd (wie, waneer, waar moest zijn), maar met een gerust hart op pad. Bij aankomst op de Triumph van de rederij Carnival (we hadden het kunnen weten) eerst nog even in de verkeerde hut, maar al gauw zaten we met z'n allen (en behalve wij 9 nog zo'n 2500 andere gasten) én een cocktail op het middendek met vooral veel 'jong grut' in mini-bikini en een gillende DJ ;-) 
zeven van de negen dames!


....... !!!


zonsondergang in Cozumel

Dus wij gingen vrij snel door naar het (bejaarde) achterdek, waar het prima toeven was. Zodra we de haven van Galveston uit waren begon de zon te schijnen, en het weekend kon niet meer stuk! Iets later dan gepland kwamen we op zaterdagmiddag aan op Cozumel (met nog twee andere cruiseschepen, dus zo'n 6000 toeristen en 4500 man bemanning! in een mini haventje), en direct een busje gehuurd en hebben ons naar een idyllisch strandje laten rijden. Heerlijk drie uurtje genoten van een bounty-achtig strand met bijbehorende zee, een heerlijke lunch en pina-colada, maar na drie uur weer snel richting ons schip, want we moesten terug naar man en kids!  De dagen op het schip werden vooral doorgebracht met een boek, veel zonnebrand én een hoedje op het (achter) dek in de zon en de avonden in de bar, restaurant, bar en disco, waarbij de enige sjans die we hadden, van een verstandelijk beperkte man was (heerlijk, alsof ik weer bij the Hit aan het werk was ;-)) zie www.the-hit.nl ). Maar het was allemaal super, pijn in m'n kaken van het lachen, zeker toen het schip op volle zee volledig stil kwam te liggen en we hoorde dat we door een technisch mankement pas maandagmiddag in Galveston terug zouden zijn (ipv om 7 uur 's morgens). Dit stuurde de agenda's van alle thuis gebleven mannen volledig in de war, want zij moesten, naast de donderdag en vrijdag, nu ook de kinderen op maandag van school hálen (en naar NL school en gymnastic brengen). Maar wíj konden er niets aan veranderen, hoefden in ieder geval maandagochtend niet meer heel vroeg onze heerlijke kajuit uit, dus relax,... en nog maar een flesje witte wijn besteld en ook die laatste avond heerlijk gedanst!
.... en we gaan nog niet naar huis!

Het op maandagmiddag met ruim 2500 man allemaal gelijk van een schip af willen, ging redelijk soepel, maar bij de douane liep het mis; had ik niet meer het I-94 kaartje in m'n paspoort wat ik bij binnenkomst (vorig jaar sept.) in de US had gekregen. Ik had het thuis uit m'n paspoort gegooid, omdat ik het tot dan toe toch nooit nodig had gehad! De douanier maakte (dacht ik ;-)) nog een grapje toen hij zei dat dit een énorm probleem was en dat het me mínstens $500 ging kosten, maar het lachen verging me snel toen ik met hem mee moest (de rest van de meiden achterlatend) naar een wachtkamertje (3:3 mtr) met nog zeker 10 andere 'criminelen' erin. Ik mocht niet bellen, niet opnemen (nou, ja m'n telefoon was toch haast leeg) en iemand liep weg met míjn paspoort en dan kun je echt niets doen dan afwachten,..... Gelukkig hebben de andere meiden wel op me gewacht en na wat heen en weer geneuzel; 'ever been in jail?', 'even not in Holland?', 'are you sure there's no one at home to get you I-94 ticket? (ja, ik ben gekke Henkie; als Ewout 'm thuis niet kan vinden, ben ik nóg verder van huis), moest ik uiteindelijk gewoon een nieuw formuliertje invullen, beloven dat ik het briefje ALTIJD bij me zou houden en ruim een uur later mocht ik weg en konden we dan eindelijk toch onze auto opzoeken. Even nog een hele koffer overhoop gehaald om de autosleutel te vinden (hahaha), onderweg haast tegen een vrachtwagen met oplegger aangezeten waarvan de chauffeur zat/ lag te tukken, maar om 18.00 uur konden we dan eindelijk onze kids and husbands weer in de armen sluiten. Heerlijk om ook een keer zo enthousiast verwelkomt te worden ;-)
.... come on board, we're expecting you ....
Ewout en de meiden hadden thuis ook een heerlijk weekend achter de rug; elke dag buiten de deur gegeten, om de beurt bij Ewout in bed, borreltje hier, even spelen daar, naar de Zoo met alle thuis gebleven vaders en kinderen, kortom een weekend wat voor allemaal voor herhaling vatbaar was!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten