Drukke decembermaand

Allereerst direct maar even een aanvulling op m'n vorige epistel, want er zijn best veel reakties gekomen!
Ergens in m'n achterhoofd begrijp ík inmiddels heus wel, waarom alle kinderen hier zo achterlijk veel sporten!
Wat is namelijk het geval; áls je hier uitblinkt in een sport is het vaak zo, dat tegen de tijd dat je 18 bent, je een scholarship kan krijgen bij een (goede) universiteit! En dát is pas lucratief, want wat kost het je als ouder, als je kind nergens in uitblinkt (behalve dan qua intelligentie), en je géén scholarship kan krijgen??..... Kassa, gemiddeld zo'n $ 50.000 per kind/ jaar! (wisselt een beetje per universiteit). En hoewel in NL de werkelijke kosten misschien niet heel veel minder zijn, betaal je er daar als ouders maar een fractie van. Zouden wij hier altijd blijven wonen (nee hoor!), zou ik onze meiden ook zeker die sportvelden op sleuren! ;-)

mermaidflippers van de Sint

Maar goed, waar bestonden deze drukke weken voor Christmas nog meer uit, behalve het vele sporten (waarvan ik inmiddels nog een voordeel heb ontdekt: doordat ik overal uren zit te wachten, heb ik eindelijk weer alle tijd heb voor het bijhouden van de blog).

op kerstbomenjacht

Net zoals voorgaande jaren begon het na Halloween direct al druk te worden; eerst 31 november Thanksgiving (zo'n belangrijke feestdag hier in de USA, dat het de ènige dag per jaar is, dat de HEB dicht is) en direct daarna natuurlijk weer Sinterklaas. Heb je het daar als ouders van een 'gelovige' in NL al druk mee, hier krijgt het allemaal nog een extra dimensie: inpakpapier, chocolade letters, pepernootjes, en soms zelfs de cadeautjes, álles moet uit NL worden meegebracht en voor Milou ook nog stiekem ;-). Dus dát vraag om een goeie logistiek! Wie komt wanneer vanuit NL en kan hoeveel meenemen? En naast de pepernoten voor huiselijke kring, moet er extra komen voor de NL school én voor het grote gezamenlijk Sinterklaasfeest van de NL gemeenschap in The Woodlands, waarbij er ook een heuse (hulp) Sint met 4 pieten kwam. En ook dat hele feest moet allemaal door de NL gemeenschap zelf worden georganiseerd, want geen ander volk dat 'm kent natuurlijk. Maar eerlijk is eerlijk, dìt jaar heb ik me er weinig mee bemoeid, daar er al voldoende tijd en energie gaat zitten in m'n volunteers job bij de NL school.
Maar het gezamelijke Sint-feest was weer super. Meiden zijn enorm verwend (Isa met een mooie pareo/sjawl en Milou met mermaid-flippers) en zodra z'n staf de hoek om was, stond ook in huize Bastian alles in het teken van Christmas! Er moest weer een boom worden omgezaagd bij een X-mas farm en alle lampjes moesten de tuin in, zodat we niet te kaal zouden afsteken bij de rest van de straat. 2013 wordt onze derde Kerst hier en inmiddels hebben we dan ook echt wel wat om buiten op te hangen; minimaal zo'n 20 pakketten met lampjes (van minimaal 12 foot each) en tot grote vreugde van E, een (dit jaar door de Sint speciaal voor hem meegebracht) heus hertje voor in de tuin! (Vraag me soms wel eens af wat de échte herten die hier 's nachts door de straat lopen, denken van zo'n sibling van lampjes :-))).
Het ophangen van al die versiering (exclusief het optuigen van de enorme 10 feet kerstboom) neemt al gauw zo'n twee middagen in beslag, maar dan heb je ook wel wat! De mooiste boom die we ooit hebben gehad. Wat een heerlijk kerstsfeertje; oma Tineke en opa Hans (nee, geen setje) die hier net zijn aangekomen om de feestdagen met ons door te brengen, vonden het prachtig.

de tuinversiering

Dit bezoek van opa en oma was overigens wel even puzzelen; met maar 1 guest-room en 2 guests die geen setje zijn, én daarnaast het principe dat onze meiden hun kamer niet uit hoeven voor gasten (anders liggen ze haast nooit meer in hun eigen bed;-)). Uiteindelijk hebben we ons principe maar eens laten varen en is alles mooi opgelost; Milou slaapt de komende weken in een geïmproviseerde hut/tent in de game-room en oma mag in haar bed. Iedereen blij.

Top boom!

Leuk detail: toen ik Milou ging vertellen dat zij haar bedje voor oma op moest geven, vermelde ik wel direct dat we voor haar een écht tentje in de game-room zouden opzetten, zodat ze ook een beetje iets van zichzelf en privacy zou hebben. Ging ze gister naar bed en moest de tent nog dicht geritst worden, zeg ze: "Mam, doe jij m'n privacy nog even dicht!" Hahahahaah

Maar goed, naast de voorbereidingen voor de komst van opa en oma, was het (met helpen) op school ook een drukte van belang voor een room-mom; drie middagen helpen bij een presentatie over Kingsday in the Netherlands, inkopen doen voor een ice-skating-party, voor de secret- Santa (een soort surprise maar dan in het kader van de kerstman) én geld inzamelen voor een kerstcadeau voor de juffen. En vooral dit laatste luistert nogal nauw! De onderwijzeressen verdienen hier niet heel veel, dus de gewoonte is om twee maal per jaar (met Kerst en voor summerbreak) geld op te halen als dank voor alle goede zorgen.

presentatie Kingsday van Milou

En de organisatie van dit geheel gaat eigenlijk volledig hetzelfde als in NL; eerste mailtje moest eruit, met de vraag óf ouders mee wilden doen (incl. een voorgesteld bedrag, wat hier heel normaal is) en direct de vraag voor een bijdrage voor de snack and drinks bij de skating party. Dan kwam er een óver-enthousiaste secretaresse van school die zich ermee ging bemoeien en vertelde wat (what?) we voor de juffen moesten kopen!! Een giftcard van Visa. Nu heb ik dat vorig jaar (ook op haar advies) ook/wel gedaan, maar die giftcard-ten kosten buiten de bijv. $100 die die waard is, ook nog een extra $15 voor,.... ja waarvoor eigenlijk? Gewoon een soort aanschafkosten. En als de giftcard niet binnen twee maanden geheel wordt gebruikt, vermindert hij pardoes 10% in waarde!!! Echt waar, niets gelogen!!! En nogmaals, we hebben het hartstikke goed hier, maar op dit soort momenten word ik zoooooo verschikkelijk zuinig! Dus, 'mijn juffen' kregen deze kerst geen giftcard, maar 'gewoon' het hele opgehaalde bedrag (in briefjes) in doorzichtige glazen kerstballen gestopt! Grote strik eromheen, klaar! Dikke vinger naar de Visa en twee blije juffen (die daarnaast alleen maar jaloerse blikken van hun collega's kregen bij het zien van zo'n vrolijk cadeau ipv een envelop :-)).
Maar goed, voordat het zover was, moest er natuurlijk eerst nog een tweede mailtje uit als herinnering en uiteindelijk kreeg ik de dag nádat we het aan de juffen gegeven hadden nog geld van ouders, met de vraag of ík dan even wilde regelen dat de juf het nog wel kreeg! Ja, huhhuh, zie ik zo bleek?? Dat gaat gewoon lekker in de pot voor de summerbreak-gift. Zijn ze dan een keertje op tijd! 

Iceskating met Paola en Marie-Carmen

Heerlijk, het lijkt soms net of ik tóch een baan heb ;-)

En verder hebben we afgelopen week ons jaarlijkse nachtje-zonder-kids ook weer gehad, in de vorm van het Heerema Kerstdiner in Galveston (anderhalf uur rijden aan de kust). Eerst natuurlijk druk met het zoeken van een nieuw jurkje (want drie jaar achter elkaar hetzelfde dragen is ook zo saai), maar vervolgens een leuk diner/gezellig feest/veel te late after-party en een korte nacht in een prachtig hotel. Onze meiden logeerde een nachtje bij de, uit NL overgevlogen ouders van vrienden (Milou: "mag ik jullie opa Willem en oma Caroline noemen?") en zij hebben ons geen minuut gemist! Woensdagochtend werd er met de hele school geschaatst op de kunstijsbaan (bij een buitentemperatuur van +20 gr. C.) en kwamen opa Hans en oma Tineke aan op International Airport Houston. Donderdagochtend nog sing-a-long op school (hele week geoefend op alle Engelse teksten van kerstliedjes die ik alleen maar in het Nederlands kende) en na de zanguitvoering waren de meiden vrij; twee hele weken vakantie!! En niet alleen van school, nee, ook het sporten staat twee weken stil!! Wat een heerlijk rustig vooruitzicht! En opa en oma, die zitten al twee middagen heerlijk bij 72F (= 23 gr C.) in de zon in de tuin; hebben we geen kind aan ;-)

een beetje privacy voor Lou!

Hoe sportief ben je?

Sportende kinderen in de USA, dat is toch echt wel een verhaal apart! 
Overal rijden auto's rond van ouders met stickers waarop staat, bij welke sportvereniging jouw kind lid is. En in veel voortuinen staat een sign met de club waar je als ouder vervolgens waarschijnlijk drie keer per week naar toe rijdt. Want dát is ongeveer de frequentie die er minimaal per sport getraind moet worden. 

Isa zit nu voor het tweede jaar (met heel veel plezier) op streetdance, maar zij is (ongelogen!) de énige in haar groepje, die niet óok op ballet én op tapdansen zit (begrijp die combinatie van dansen niet, maar dat zal geheel aan mijzelf liggen). Er zitten veel kinderen bij haar in de groep die élke dag minimaal twee uur dansles hebben. Iedere dag van de week, behalve op zondag (dan zit 92% van de kinderen in 1 van de 79 kerken die The Woodlands rijk is). 
Neem daarnaast de (bergen) huiswerk die de kinderen hebben, het vóórschools trainen bij sommige sporten (en dus om 7.00 beginnen) en je begrijpt ineens dat het hier heel normaal is (huh??) om tijdens de lessen op school in slaap te vallen (en dat de juf je niet eens wakker maakt!).
En wij zijn echt niet krenterig hoor, maar dan hebben we het nog niet eens gehad over het feit dat het dansen $85/mnd kost voor 1 uur/week. En reken dan even uit wat je kwijt bent als je kind 12 uur/wk les heeft! 

Maar goed, onze meiden hebben al één middag per week NL school, ze hebben beiden pianoles én zij willen ook wel eens met hun vriendinnetjes spelen (als die niet aan het sporten zijn), dus wij vonden tot op heden 1 sport wel voldoende.
Nu deed Milou ook aan streetdance, maar hoewel ze het leuk vond om te dansen, bleek na twee cycli van 6 weken (waarbij de tweede een exacte copie was van de eerste), dat dit niet echt iets voor haar was. Hoe ze er vervolgens op kwam weet niemand, maar Milou wilde op Karate! Nu weten Ewout en ik daar helemaal níets vanaf, dus we hebben ons een beetje ingelezen en laten informeren over de mogelijkheden. Er zijn twee karatescholen bij ons in de 'buurt' (met max. 20 minuten aanrijtijd), dus eerst maar eens bij de dichtsbijzijnde gaan kijken. 
Lou mocht direct een klein prive lesje meedraaien en dat was gevaarlijk, want na die 10 minuten was ze verkócht!! Dít was wat ze wilde en eerlijk gezegd, het pastte ook heel goed bij dat kleine stoere grietje! We kregen uitleg over de lessen die er werden gegeven voor 7 jarige: iedere maandag een uur, iedere woensdag een half uur privé les en iedere donderdag én zaterdag een uur les (en er werd wel van je verwacht dat je minimaal drie lessen/week zou volgen!!). "Okay" (slik), Nou, ja, als ze het héél leuk vindt,..... En uhhu, de prijs? Wat zijn de kosten per maand?" 
(ga in ieder geval even zitten, voor het geval dat je verder wilt lezen!)
Dit alles bleek een luttele $240 per maand te kosten (!!) en dan kwamen er nog wel inschrijfkosten bij!!!!! (slik again)
Onderweg naar huis bleef Milou maar vragen of ze 'erop' mocht en ik kon het maar niet over m'n lippen krijgen om 'nee' te zeggen tegen al dit enthousiasme. Laf bleef ik steken bij een "papa en mama gaan het er vanavond zéker over hebben, maar ík vind het wel hééél duur". 

wij zijn echt heel suf dat we niet zo'n sign in de tuin hebben!

De volgende ochtend, bij de koffie met de NL dames (waar ik eindelijk weer eens aanschoof), heb ik ons karate-dilemma maar eens in de groep gegooid en wat bleek, het viel allemaal réuze mee met die kosten van ons; er wordt door veel ouders zonder morren haast $2000 betaald voor een half jaartje volleybal, of soccer (Whaaat??!)

Okay, slik, dit is dan waarschijnlijk de keerzijde van het leven in the States, maar álles voor het geluk van je kind, dus Milou mocht op karate met de belofte dat ze er minstens een half jaar 'op' zou blijven.
Maar ook Isa wilde meer dan dat uurtje streetdance per week en vroeg al maanden geleden of ze in een zwemteam mocht, en toen we twee weken geleden een leuke vereniging vonden, leek dát wel een koopje; $110/mnd (en dan natuurlijk nog wel de helft erbij optellen aan inschrijfgeld). 
Dachten we tóen nog even dat de zwemlessen op maandag én donderdag waren, na de eerste training wisten we beter; gewoon ook 4x/week, van maandag tot en mét donderdag!! (je moet hier soms veel slikken als ouder ;-))

Maar goed, we hebben gewikt en gewogen, en heel veel 'natuurlijke' lichaamsbeweging hebben kinderen hier niet (zoals fietsen ofzo), dus uiteindelijk zitten de meiden op nóg een sport; Lou doet 4x/wk karate en Isa even vaak aan zwemmen. En het is goed dat de benzineprijs hier nog steeds onder de euro per liter ligt, want we rijden heel wat meer miles dan voorheen, om ze elke keer op hun plekje te krijgen (hebben we het weer niet gehad over de stress om ze daar op tíjd te krijgen ;-)). Maar goed, de meiden vinden het GEWELDIG!!.
Het is trouwens wel weer erg leuk om te zien hoe fanatiek ze zijn! Milou moest de derde les al echt vechten tegen een ander meisje (een nieuw gemaakte 'vriendin') en zo verlegen als ze soms kan zijn, zó fel was ze nu. Trappen en duwen, we hadden dit nooit eerder van haar gezien,.... 

Maar, na het gevecht werd er een buiging gemaakt naar elkaar en daarna doken de meisjes weer druk kletsend met elkaar in een hoek! 
En Isa, valt weer elke avond als een blok in slaap en moet ik voor het eerst af en toe 's morgens wakker maken; doodmoe van de training waarin ze écht wordt afgemat! Borstcrawl, vlinderslag, rugcrawl, alles wordt gezwommen en de hele tijd wordt er geklokt, dus een beetje luieren is er niet bij.

En O ja, ik hoor jullie denken, 'er was toch nog een tweede karateschool?' Ja, inderdaad, maar die koste $95 per week (!!), dus daar zijn we helemaal niet meer gaan kijken.
Misschien schrijf ik volgende keer een stukje over het leven van 'een moeder' hier in The Woodlands, want je kunt je voorstellen dat met al die sporten, mijn dagindeling weer volledig omgegooid! ;-)