Overal rijden auto's rond van ouders met stickers waarop staat, bij welke sportvereniging jouw kind lid is. En in veel voortuinen staat een sign met de club waar je als ouder vervolgens waarschijnlijk drie keer per week naar toe rijdt. Want dát is ongeveer de frequentie die er minimaal per sport getraind moet worden.
Isa zit nu voor het tweede jaar (met heel veel plezier) op streetdance, maar zij is (ongelogen!) de énige in haar groepje, die niet óok op ballet én op tapdansen zit (begrijp die combinatie van dansen niet, maar dat zal geheel aan mijzelf liggen). Er zitten veel kinderen bij haar in de groep die élke dag minimaal twee uur dansles hebben. Iedere dag van de week, behalve op zondag (dan zit 92% van de kinderen in 1 van de 79 kerken die The Woodlands rijk is).
Neem daarnaast de (bergen) huiswerk die de kinderen hebben, het vóórschools trainen bij sommige sporten (en dus om 7.00 beginnen) en je begrijpt ineens dat het hier heel normaal is (huh??) om tijdens de lessen op school in slaap te vallen (en dat de juf je niet eens wakker maakt!).
En wij zijn echt niet krenterig hoor, maar dan hebben we het nog niet eens gehad over het feit dat het dansen $85/mnd kost voor 1 uur/week. En reken dan even uit wat je kwijt bent als je kind 12 uur/wk les heeft!
Maar goed, onze meiden hebben al één middag per week NL school, ze hebben beiden pianoles én zij willen ook wel eens met hun vriendinnetjes spelen (als die niet aan het sporten zijn), dus wij vonden tot op heden 1 sport wel voldoende.
Nu deed Milou ook aan streetdance, maar hoewel ze het leuk vond om te dansen, bleek na twee cycli van 6 weken (waarbij de tweede een exacte copie was van de eerste), dat dit niet echt iets voor haar was. Hoe ze er vervolgens op kwam weet niemand, maar Milou wilde op Karate! Nu weten Ewout en ik daar helemaal níets vanaf, dus we hebben ons een beetje ingelezen en laten informeren over de mogelijkheden. Er zijn twee karatescholen bij ons in de 'buurt' (met max. 20 minuten aanrijtijd), dus eerst maar eens bij de dichtsbijzijnde gaan kijken.
Lou mocht direct een klein prive lesje meedraaien en dat was gevaarlijk, want na die 10 minuten was ze verkócht!! Dít was wat ze wilde en eerlijk gezegd, het pastte ook heel goed bij dat kleine stoere grietje! We kregen uitleg over de lessen die er werden gegeven voor 7 jarige: iedere maandag een uur, iedere woensdag een half uur privé les en iedere donderdag én zaterdag een uur les (en er werd wel van je verwacht dat je minimaal drie lessen/week zou volgen!!). "Okay" (slik), Nou, ja, als ze het héél leuk vindt,..... En uhhu, de prijs? Wat zijn de kosten per maand?"
(ga in ieder geval even zitten, voor het geval dat je verder wilt lezen!)
Dit alles bleek een luttele $240 per maand te kosten (!!) en dan kwamen er nog wel inschrijfkosten bij!!!!! (slik again)
Onderweg naar huis bleef Milou maar vragen of ze 'erop' mocht en ik kon het maar niet over m'n lippen krijgen om 'nee' te zeggen tegen al dit enthousiasme. Laf bleef ik steken bij een "papa en mama gaan het er vanavond zéker over hebben, maar ík vind het wel hééél duur".
 |
| wij zijn echt heel suf dat we niet zo'n sign in de tuin hebben! |
De volgende ochtend, bij de koffie met de NL dames (waar ik eindelijk weer eens aanschoof), heb ik ons karate-dilemma maar eens in de groep gegooid en wat bleek, het viel allemaal réuze mee met die kosten van ons; er wordt door veel ouders zonder morren haast $2000 betaald voor een half jaartje volleybal, of soccer (Whaaat??!)
Okay, slik, dit is dan waarschijnlijk de keerzijde van het leven in the States, maar álles voor het geluk van je kind, dus Milou mocht op karate met de belofte dat ze er minstens een half jaar 'op' zou blijven.
Maar ook Isa wilde meer dan dat uurtje streetdance per week en vroeg al maanden geleden of ze in een zwemteam mocht, en toen we twee weken geleden een leuke vereniging vonden, leek dát wel een koopje; $110/mnd (en dan natuurlijk nog wel de helft erbij optellen aan inschrijfgeld).
Dachten we tóen nog even dat de zwemlessen op maandag én donderdag waren, na de eerste training wisten we beter; gewoon ook 4x/week, van maandag tot en mét donderdag!! (je moet hier soms veel slikken als ouder ;-))
Maar goed, we hebben gewikt en gewogen, en heel veel 'natuurlijke' lichaamsbeweging hebben kinderen hier niet (zoals fietsen ofzo), dus uiteindelijk zitten de meiden op nóg een sport; Lou doet 4x/wk karate en Isa even vaak aan zwemmen. En het is goed dat de benzineprijs hier nog steeds onder de euro per liter ligt, want we rijden heel wat meer miles dan voorheen, om ze elke keer op hun plekje te krijgen (hebben we het weer niet gehad over de stress om ze daar op tíjd te krijgen ;-)). Maar goed, de meiden vinden het GEWELDIG!!.
Het is trouwens wel weer erg leuk om te zien hoe fanatiek ze zijn! Milou moest de derde les al echt vechten tegen een ander meisje (een nieuw gemaakte 'vriendin') en zo verlegen als ze soms kan zijn, zó fel was ze nu. Trappen en duwen, we hadden dit nooit eerder van haar gezien,....
Maar, na het gevecht werd er een buiging gemaakt naar elkaar en daarna doken de meisjes weer druk kletsend met elkaar in een hoek!
En Isa, valt weer elke avond als een blok in slaap en moet ik voor het eerst af en toe 's morgens wakker maken; doodmoe van de training waarin ze écht wordt afgemat! Borstcrawl, vlinderslag, rugcrawl, alles wordt gezwommen en de hele tijd wordt er geklokt, dus een beetje luieren is er niet bij.
En O ja, ik hoor jullie denken, 'er was toch nog een tweede karateschool?' Ja, inderdaad, maar die koste $95 per week (!!), dus daar zijn we helemaal niet meer gaan kijken.
Misschien schrijf ik volgende keer een stukje over het leven van 'een moeder' hier in The Woodlands, want je kunt je voorstellen dat met al die sporten, mijn dagindeling weer volledig omgegooid! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten